MAHKEMESİ :Tüketici Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı mahkemenin görevsizliğine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

KARAR
Davacı vekili, müvekkilinin davalı ....."nden 09.02.2012 tarihinde ..... 2012 model aracı 193.342,93 TL bedelle satın aldığını, diğer davalının aracın Türkiye yetkili distribütörü olduğunu, aracın sürekli arıza yaptığını, ayıplı olduğunu ileri sürerek aracın ayıpsız misli ile değiştirilmesine, bunun mümkün olmaması halinde araç bedelinin faizi ile birlikte tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekilleri, davacının tacir olduğunu ve tüketici mahkemesinin görevli olmadığını, esas yönünden de davanın reddine karar verilmesini istemişlerdir.
Mahkemece, tarafların tacir olup, bütün işlerinin ticari olmasının esas kabul edildiği, yapılan satış işleminin ticari nitelikte olduğu, bu nedenle ortaya çıkan uyuşmazlığa tüketici mahkemesince bakılamayacağı gerekçesiyle mahkemenin görevsizliğine, ... Asliye Ticaret Mahkemesi"nin görevli olduğuna karar verilmiştir.
Davacı vekilinin 22.04.2014 tarihli davadan feragat dilekçesi doğrultusunda mahkemece, 29.04.2014 tarihli ek kararı ile feragat nedeniyle davanın reddine karar verilmiş, iş bu ek karar davacı vekilince temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve özellikle, feragatın hükmün kesinleşmesine kadar her zaman yapılabileceğine (HMK 310 md), yargılama sonunda uyuşmazlığın esası hakkında verilen nihai kararın hüküm olarak gösterilmiş olmasına göre (HMK 294/I md), mahkemece verilen görevsizlik kararının işin esasını çözen nihai bir karar olmadığından davacının feragat dilekçesi doğrultusunda yazılı şekilde karar verilmesinde isabetsizlik bulunmamasına göre davacı vekilinin aşağıdaki bent dışındaki öteki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2- Mahkemece,29.04.2014 tarihli ek karara ilişkin hükmün 3. bendinde “...davadan feragat edildiğinden Harçlar Kanunun 22. madde uyarınca alınması gereken harcın 2/3"ü olan 8.804,00 TL"nin davacıdan alınarak hazineye gelir kaydına...” karar verilmiştir. Ancak 492 sayılı Harçlar Kanununun 22. maddesi ve aynı Kanunda belirtilen 1 nolu harçlar tarifesi uyarınca davadan feragat nedeniyle davanın reddine karar verilmesi halinde alınması gereken maktu karar ve ilam harcına 2/3 oranında hükmedilmesi gerekir. Mahkemece, anılan yasa hükmü gözetilerek harca hükmedilmesi gerekirken yazılı şekilde nispi harcın 2/3"üne hükmedilmesi usul ve yasaya aykırı ise de bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 6100 Sayılı HMK.nun Geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 Sayılı HUMK.nun 438/7.maddesi uyarınca hükmün düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.

SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin öteki temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle 29.04.2014 tarihli ek kararın hüküm fıkrasının 3. bendinin 2. satırındaki “gereken” kelimesinden sonra gelen “harcın 2/3"ü olan 8.804,00 TL"nin ” sözcük ve rakamlarının hükümden çıkarılarak yerine "maktu karar ve ilam harcının 2/3"ü olan 16,80 TL nin davacıdan alınrak hazineye irad kaydına” şeklindeki rakam ve sözcük dizisinin yazılması suretiyle hükmün düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, 19.11.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.