Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/378 Esas 2022/12969 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, vergi incelemesine esas olmak üzere istenilen 2009 takvim yılına ait defter, kayıt ve belgelerini yasal süresi içerisinde ibraz etmeyerek atılı suçu işlediği iddiasıyla açılan davada, defter, kayıt ve belgelerini ikinci kez ibraz etmemesi nedeniyle mükerrer dava açılmaması gerektiği gözetilmeden, sanığın suçlu bulunduğuna dair kararın yasaya aykırı olduğu belirtilmiştir.
Kararda ayrıca, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK’nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun'un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunduğu belirtilmiştir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Defter, kayıt ve belgeleri gizleme
HÜKÜM : Ret

1- Bornova Vergi Dairesinin ... vergi kimlik numaralı mükellefi olan sanığın, vergi incelemesine esas olmak üzere kendisinden istenilen 2009 takvim yılına ait defter, kayıt ve belgelerini yasal süresi içerisinde ibraz etmeyerek atılı suçu işlediği iddiasıyla açılan kamu davasında; 2009 yılını da kapsayacak şekilde defter, kayıt ve belgelerini ibraz etmemesi nedeniyle sanık hakkında İzmir Cumhuriyet Başsavcılığının 02.07.2014 tarihli, 2014/24182 Esas sayılı iddianamesiyle açılan kamu davası neticesinde, Ankara 24. Asliye Ceza Mahkemesinin 11.11.2014 tarihli 2014/477 Esas ve 2014/648 Karar sayılı ilamı ile mahkûmiyet kararı verildiğinin anlaşılması karşısında; aynı döneme ilişkin defter, kayıt ve belgelerin farklı tarihlerde, farklı istem yazıları ile talep edilmesi üzerine ikinci kez ibraz edilmemesi şeklinde gerçekleşen eylemler nedeniyle açılan davaların mükerrer olduğundan söz edilemeyeceği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması yasaya aykırı,
2- Hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK’nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun'un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 21.06.2022 tarihinde, oy birliğiyle karar verildi.