Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/191 Esas 2022/12932 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Özel belgede sahtecilik, Kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
TEMYİZ EDENLER : Sanık ... ve sanıklar müdafisi
TEBLİĞNAMEDEKİ DÜŞÜNCELER : Bozma, onama

I- Sanıklar hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik sanık ... ve sanıklar müdafisinin temyiz nedenlerinin incelenmesinde;
a) Sanık ... hakkında TCK’nin 86/2, 86/3.a maddelerinde düzenlenen kasten yaralama suçlarından kamu davası açılması nedeniyle sanığın eyleminin uzlaşma kapsamında bulunmadığı, ancak mahkemece TCK’nin 86/2. maddesi gereğince hüküm kurulmuş olması nedeniyle bu hali ile eyleminin uzlaşmaya tabi olması karşısında, taraflar arasında 6763 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK’nin 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaştırma işlemlerinin yapılması için dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilmesi ve sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
b) Sanıkların işlediği kabul edilen ve üst sınırı iki yıl veya daha az süreli hapis cezasını gerektiren kasten yaralama suçundan dolayı kurulan hükümlerden sonra, 16.03.2021 tarih ve 31425 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 14.01.2021 tarihli 2020/81 Esas ve 2021/4 Karar sayılı kararı ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’na 17.10.2019 tarih ve 7188 sayılı Kanun’un 31. maddesiyle eklenen geçici 5. maddesinin (d) bendinde yer alan “hükme bağlanmış” ibaresinin basit yargılama usulü yönünden Anayasa’ya aykırı bulunarak iptal edilmiş olması karşısında, sanıkların hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
II- Sanık ... hakkında özel belgede sahtecilik suçundan kurulan hükümlere yönelik sanık ve müdafisinin temyiz nedenlerinin incelenmesine gelince;
1- Belgede sahtecilik suçlarında aldatma yeteneğinin bulunup bulunmadığının takdirinin mahkemeye ait olduğu dikkate alınarak suça konu belgelerin celp edilerek incelenmek suretiyle özelliklerinin duruşma tutanağına yazılması ve denetime olanak verecek şekilde dosya içine konulması, aldatma yeteneğinin bulunup bulunmadığının tartışılması, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri yerine, eksik inceleme ve araştırma ile hükümler kurulması,
2- Kabule göre de;
a) Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.04.2014 tarihli, 2013/11-397 Esas ve 2014/202 Karar sayılı kararında da belirtildiği üzere, 765 sayılı TCK ile 5237 sayılı TCK'nin “Kamu güvenine karşı suçlar” bölümünde düzenlenen ve belgenin gerçeğe aykırı olarak düzenlenmesi ile kamu güveninin sarsıldığı kabul edilerek suç sayılıp yaptırıma bağlanan “belgede sahtecilik” suçlarının hukuki konusunun kamu güveni olduğu, suçun işlenmesi ile kamu güveninin sarsılması dışında, bir veya birden fazla kişi de haksızlığa uğrayıp, suçtan zarar görmesi halinde dahi, suçun mağdurunun toplumu oluşturan bireylerin tamamının, diğer bir ifadeyle kamunun olduğuna dair kabulünün etkilenmeyeceği, buna göre, sanığın katılan ... ..., müştekiler ..., ... ve ... adına ihtiyaç istem fişi düzenlemesi eylemlerinin aynı suç işleme kararıyla fakat değişik zamanlarda gerçekleştirildiğinin anlaşılması karşısında; TCK'nin 43. maddesi gereğince zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiği gözetilmeden, ayrı ayrı 4 kez özel belgede sahtecilik suçundan mahkumiyet hükümleri kurulması,
b) Mahkemece, hükmün gerekçe kısmında hangi belgelerin hükme esas alındığının açıkça belirtilmesi gerektiği gözetilmeden birden fazla sahte belge düzenlediği denilerek hükümler kurulması,
c) 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve müdafisinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, kasten yaralama suçundan kurulan hükümlerin diğer yönleri incelenmeden, özel belgede sahtecilik suçundan kurulan hükümlerin bu sebeplerle 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 21.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.