Irza geçme - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2014/5871 Esas 2014/14049 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
14. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/5871
Karar No: 2014/14049
Karar Tarihi: 10.12.2014

Irza geçme - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2014/5871 Esas 2014/14049 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Tokat Ağır Ceza Mahkemesi'nce verilen bir hüküm, temyiz edilmiştir. Sanığın mağdura yönelik tehdit veya cebirde bulunmadığı ve önceki bozma kararında belirtilen ilkelerde dikkate alınarak, yapılan değerlendirme sonucu, eylemin kendini koruyamayacak durumda bulunan mağdura yönelik işlendiği gerekçesiyle 5237 sayılı TCK.nın 103/4. maddesi uygulanarak 765 sayılı TCK.nın lehe kabul edilmesi gerektiği belirtilmiştir. Ancak, yeni kanun değişiklikleri göz önünde bulundurularak, lehe olan kanun hükmünün, önceki ve sonraki kanunların bütün hükümleri olaya uygulanarak belirlenmesi gerektiği ifade edilmiştir. Bu nedenle, hüküm bozulmuştur. Kararda geçen kanun maddeleri şunlardır: 5237 sayılı TCK.nın 103/4, 102, 103, 104 ve 105; 765 sayılı TCK.nın 416/1, 61 ve 59; 1412 sayılı CMUK.nın 321; 5320 sayılı Kanunun 8/1.
14. Ceza Dairesi         2014/5871 E.  ,  2014/14049 K.

    "İçtihat Metni"

    Tebliğname No : 14 - 2013/8826
    MAHKEMESİ : Tokat Ağır Ceza Mahkemesi
    TARİHİ : 22.11.2012
    NUMARASI : 2012/236 Esas, 2012/315 Karar
    SUÇ : Irza geçme

    Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
    Ancak;
    Dosya içeriğine göre, sanığın mağdura yönelik tehdit veya cebirde bulunmadığı ve mahkemece uyulmasına karar verilen Dairemizin 10.07.2012 gün ve 2011/4082 Esas, 2012/7924 Karar sayılı bozma ilamında da TCK.nın 103/4. maddesinin uygulanmasına yönelik bir karar bulunmadığı gözetilmeyerek lehe-aleyhe Kanun değerlendirmesinin, bir önceki bozma kararında belirtilen ilkelerde dikkate alınarak, 765 sayılı TCK.nın 416/1, 61 ve 59. maddeleri ile 5237 sayılı TCK.nın 103/2, 35 ve 62. maddelerinin karşılaştırılması suretiyle yapılması yerine eylemin kendini koruyamayacak durumda bulunan mağdura yönelik işlendiği gerekçesiyle 5237 sayılı TCK.nın 103/4. maddesi uygulanarak 765 sayılı TCK.nın lehe kabul edilmesi,
    Hükümden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 58, 59, 60 ve 61. maddeleri ile 5237 sayılı Kanunun 102, 103, 104 ve 105. maddelerinde yeralan cinsel dokunulmazlığa karşı suçların yeniden düzenlenmesi karşısında; 5237 sayılı TCK.nın 7/2. madde-fıkrasındaki "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur" hükmü gözetilerek, lehe olan hükmün, önceki ve sonraki kanunların bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenmesi ve her iki kanunla ilgili uygulamanın, denetime imkân verecek şekilde kararda gösterilmesi suretiyle yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
    Kanuna aykırı, sanık müdafiin, katılan vekili ve O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 10.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

    Hemen Ara