Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/22009 Esas 2022/13060 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi, kişinin resmi belgede sahtecilik ve banka/kredi kurumlarının araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık suçlarından mahkumiyetine karar vermiştir. Mahkeme kararı temyiz edilmiş, ancak yapılan inceleme sonucunda hükümler onanmıştır. Kararda 5275 sayılı Kanun’un 106/3. maddesi, 6545 sayılı Kanun’un 81. maddesi ve 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesi gibi kanun maddelerine atıfta bulunulmuştur. Bu kanun maddelerinin infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtilmiştir.

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Resmi belgede sahtecilik, Banka veya kredi kurumlarının araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
TEBLİĞNAMEDEKİ DÜŞÜNCELER : Onama, bozma

Resmi belgede sahtecilik, banka veya kredi kurumlarının araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz incelemesinde;
Dairemizce de benimsenen, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23.01.2018 tarihli, 2017/463 Esas ve 2018/20 Karar sayılı, 23.01.2018 tarihli, 2015/962 Esas ve 2018/16 Karar sayılı ilamlarında da belirtildiği üzere; hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinde uygulanacak olan 5275 sayılı Kanun’un 106/3. maddesinde, 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanan 6545 sayılı Kanun’un 81. maddesiyle yapılan değişikliğin ve 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulamasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılamanın hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen hususların gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hukuka uygun yöntemlerle elde edilen delillerin değerlendirilerek fiillerin sanık tarafından işlendiğinin tespit edildiği, suç vasıflarının doğru biçimde belirlendiği, cezaların kanuni takdir sınırlarında uygulandığı tüm dosya kapsamından anlaşılmakla, sanığın temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden hükümlerin ONANMASINA, 22.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.