Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/3811 Esas 2022/4700 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Neticesi sebebiyle ağırlaşmış kasten yaralama
HÜKÜMLER :1)... 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 07/01/2016 tarih, 2015/1145 Esas ve 2016/19 Karar sayılı kararı ile; sanık hakında; TCK'nin 86/1, 87/3, 87/1-d-son, 29 62, 53. maddeleri uyarınca 1 yıl 13 ay hapis cezası ile mahkumiyetine karar verildiği,
Hükmün sanık müdafii tarafından temyizi üzerine;
2)Yargıtay 3. Ceza Dairesinin 15/10/2020 tarih, 2020/7508 Esas ve 2020/13765 Karar sayılı kararı ile bozulduğu,
3)... 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 18/03/2021 tarih, 2020/585 Esas ve 2021/156 Karar sayılı; sanık ... hakkında, katılan ...'ya yönelik neticesi sebebiyle ağırlaşmış kasten yaralama suçundan; TCK'nin 86/1, 86/3-e, 87/1-d-son, 29, 62, 53, CMK'nin 283/1. maddeleri uyarınca 1 yıl 13 ay hapis cezası ile mahkumiyetine dair kararı.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Dosya incelendi;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığın, katılanı orta (3.) derecede kemik kırığına ve hayati tehlike geçirmesine olacak şekilde yaraladığı olayda; birden fazla nitelikli hali (TCK'nin 87/3, 87/1-d maddeleri) ihlal ederek eylemini gerçekleştiren sanık hakkında, 5237 sayılı TCK'nin 86/1. maddesi gereğince temel cezaya hükmedilirken, TCK'nin 3. maddesindeki orantılılık ilkesi ve TCK’nin 61. maddesi dikkate alınarak, hakkaniyete uygun ve sonuca etkili olacak şekilde alt sınırdan uzaklaşılması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık hakkında neticesi sebebiyle ağırlaşmış kasten yaralama suçunun; sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, haksız tahrik ve takdiri indirim nedenlerine ilişen cezayı azaltıcı sebeplerin nitelik ve dereceleri takdir kılınmış, sanığın savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş; incelenen dosyaya göre bozma üzerine verilen hükümde düzeltilen neden dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin; sanığın suçu kasten işlediğine dair delil bulunmadığına, lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddine,
Ancak;
Hüküm kısmında sanık hakkında kazanılmış hak ilkesinin uygulanması sırasında, uygulama maddesinin ''1412 sayılı CMUK'un 326/son'' maddesi yerine, ''5271 sayılı CMK'nin 283/1. maddesi'' olarak hatalı gösterilmesi ve yine sanık hakkında tayin olunan hapis cezasının kazanılmış hak nedeniyle, “1 yıl 13 ay hapis cezası üzerinden infaz edilmesine” karar verilmesi gerekirken, “1 yıl 13 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına” karar verilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK'nin 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenle 6723 sayılı Kanunun 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesi gereğince, CMK'nin 283/1. maddesinin uygulandığı paragrafın hüküm metninden çıkartılarak yerine, "Ancak hüküm yalnızca sanık tarafından temyiz edilmiş olup aleyhe temyiz bulunmadığından ve bu durum ceza miktarı açısından 1412 sayılı CMUK'un 326/son maddesi uyarınca sanık lehine kazanılmış hak oluşturduğundan, sanığın cezasının, ''1 yıl 13 ay hapis cezası üzerinden infaz edilmesine'' şeklindeki ibarenin eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 08.06.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.