Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/4366 Esas 2022/4684 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanıkların, mağdurun ağırlaşmış kasten yaralanması suçundan aldıkları 4 yıl 2 ay hapis cezası Yargıtay tarafından bozulmuş, yeniden yapılan yargılama sonucunda sanıklar 3 yıl 1 ay 15 gün hapis cezasına mahkum edilmiştir. Ancak sanık ...'ın savunma hakkının kısıtlanması gerekçesiyle verilen hüküm bozulmuştur. Suçun TCK'nin 86/1, 86/3-e, 87/1-d-son, 29, 62, 53. maddelerine göre işlendiği belirtilmektedir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Neticesi sebebiyle ağırlaşmış kasten yaralama
HÜKÜMLER :1)Yüksekova 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 11/11/2014 tarih, 2014/51 Esas ve 2014/308 Karar sayılı kararı ile; sanıklar ... ve ... hakkında mağdur ...'a yönelik neticesi sebebiyle ağırlaşmış kasten yaralama suçundan; TCK'nin 86/1, 86/3-e, 87/1-d-son, 62, 53. maddeleri uyarınca 4 yıl 2 ay hapis cezası ile mahkumiyetleri karar verildiği,
Hükmün sanıklar tarafından temyizi üzerine;
2)Yargıtay 3. Ceza Dairesinin 22/11/2018 tarih, 2018/4552 Esas ve 2018/18034 Karar sayılı kararı ile bozulduğu,
3)Yüksekova 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 21/05/2021 tarih, 2018/1015 Esas ve 2021/507 Karar sayılı; sanıklar ... ve ... hakkında mağdur ...'a yönelik neticesi sebebiyle ağırlaşmış kasten yaralama suçundan; TCK'nin 86/1, 86/3-e, 87/1-d-son, 29, 62, 53. maddeleri uyarınca 3 yıl 1 ay 15 gün hapis cezası ile mahkumiyetlerine dair kararı.
TEMYİZ EDENLER : Sanıklar ... ve ... müdafii


TÜRK MİLLETİ ADINA

Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Dosya incelendi;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1)Sanık ... hakında mağdur ...'a yönelik neticesi sebebiyle ağırlaşmış kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık hakkında neticesi sebebiyle ağırlaşmış kasten yaralama suçunun; sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, takdire, haksız tahrik ve takdiri indirim nedenlerine ilişen cezayı azaltıcı sebeplerin nitelik ve dereceleri takdir kılınmış, sanığın savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş; incelenen dosyaya göre bozma üzerine verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin; bozma ilamına uyulmadığına, son söz hakkının verilmediğine, mağdur hakkında düzenlenen doktor raporunun gerçeği yansıtmadığına, şüpheden sanık yararlanır ilkesinin gözardı edildiğine, meşru savunma hükümlerinin uygulanması gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle, hükmün tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak ONANMASINA,
2)Sanık ... hakında mağdur ...'a yönelik neticesi sebebiyle ağırlaşmış kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine,
Ancak;
Sanığa ek savunma hakkı tanınmadan, iddianamede gösterilmeyen 5237 sayılı TCK'nin 87/1-son maddesinin uygulanması suretiyle, Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin (Pelissier ve Sassi/Fransa, No: 25444/94, P. 67, Sadak ve diğerleri/Türkiye No: 29900/96, 29901/96, 29902/96, 29903/96, 17.07.2001) sayılı kararları ile, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin “Adil yargılanma hakkı” başlıklı 6. maddesine, Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının “Hak arama hürriyeti” başlıklı 36. maddesine ve yine 5271 sayılı CMK’nin 226. maddesine muhalefet edilerek sanığın savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmekle hükmün bu nedenle 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 08.06.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.