Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/5019 Esas 2022/4641 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Kasten nitelikli yaralama
HÜKÜMLER :1)... 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 16.08.2018 tarih ve 2018/139 Esas - 2018/358 Karar sayılı kararı ile;
a)Sanık ...'nın katılan ...'a karşı kasten nitelikli yaralama suçundan CMK'nin 223/2-e maddesi uyarınca beraat
b)Sanık ...'ın katılan ...'i kasten nitelikli yaralama suçundan; TCK'nin 86/1, 86/3-e, 87/1-d, 62, 53, 63. maddeleri uyarınca 6 yıl 3 ay hapis cezasına mahkumiyet
2)İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 11. Ceza Dairesinin 12.03.2021 tarih ve 2021/649 Esas - 2021/656 Karar sayılı kararı ile; her iki hüküm yönünden de "istinaf başvurularının esastan reddine" dair kararı
TEMYİZ EDENLER : Katılan sanık ... müdafii, katılan ... vekili

TÜRK MİLLETİ ADINA

İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 11. Ceza Dairesinin 12.03.2021 tarih ve 2021/649 Esas - 2021/656 Karar sayılı kararının, katılan sanık ... müdafii ve katılan ... vekili tarafından 5271 sayılı CMK'nin 291. maddelerinde belirtilen süre içinde temyiz edildiği anlaşılmıştır.
Dosya incelendi.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1)Sanık ... hakkında katılan ...'a karşı kasten nitelikli yaralama suçundan kurulan beraat hükmü yönünden yapılan incelemede;
Kasten nitelikli yaralama suçundan verilen beraat kararının niteliği gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK'nin 286/2-g maddesi uyarınca, on yıl veya daha az hapis cezasını veya adlî para cezasını gerektiren suçlardan, ilk derece mahkemesince verilen beraat kararları ile ilgili olarak istinaf başvurusunun esastan reddine dair kararların temyizi mümkün olmadığından, katılan ... vekilinin temyiz isteminin 5271 sayılı CMK'nin 298/1. maddesi uyarınca REDDİNE,
2)Sanık ... hakkında katılan ...'e karşı kasten nitelikli yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmü yönünden yapılan incelemede;
Sanık hakkında ilk derece mahkemesince hükmedilen hapis cezasının 5 yılın üzerinde olması nedeniyle bölge adliye mahkemesince verilen kararın CMK'nin 286/2-a maddesi gereğince temyize tabi olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Sanık müdafiinin; eksik incelemeye, mahkumiyete yeter delil bulunmaması nedeniyle beraat kararı verilmesi gerektiğine, üst sınıra yakın ceza tayininin isabetli olmadığına, sanık hakkında meşru müdafaa ve sınırın aşılması hükümlerinin uygulanması gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine ancak;
a)Oluşa ve tüm dosya içeriğine göre, olay günü birbirleri ile husumetli olan iki aile arasında çıkan kavga sırasında, sanığın tabanca ile ateş etmek suretiyle katılan ...'i karnına isabet eden kurşun nedeniyle karaciğerde ve böbrekte yaralanmaya neden olup hayati tehlike yaratacak şekilde yaraladığı, katılanın acil ameliyata alınarak kurtarıldığı olayda, taraflar arasındaki önceye dayalı husumet, suçta kullanılan aletin öldürmeye elverişliliği, olay yerinde ele geçen boş kovan sayısının fazlalığı, yaranın yeri ve niteliği de dikkate alındığında, sanığın eyleme bağlı ortaya çıkan kastının öldürmeye yönelik olduğu ve sanık hakkında kasten öldürmeye teşebbüs suçundan hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden, suçun niteliğinde hataya düşülerek kasten nitelikli yaralama suçundan hüküm kurulması,
b)Oluşa ve tüm dosya içeriğine göre; olay günü ilk haksız hareketin kimden geldiği tespit edilemeyen şekilde çıkan kavgada, husumetli olan her iki ailenin de karşılıklı olarak birbirlerini yaraladıkları olayda, sanığın da kavga sırasında sağ el bileğinden ateşli silahla kemik kırığına neden olacak şekilde yaralandığının anlaşılması karşısında, sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nin 29. maddesi gereğince makul bir düzeyde haksız tahrik indirimi uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kabul ve uygulamaya göre de;
c) Sanık hakkında hüküm kurulurken, 5237 sayılı TCK'nin 86/1, 86/3-e, 87/1-d maddeleri gereğince belirlenen "6 yıl 18 ay" hapis cezası üzerinden TCK'nin 62.
maddesi gereğince (1/6) oranında indirim yapıldığında sonuç cezanın "5 yıl 15 ay" yerine "6 yıl 3 ay" olarak hatalı hesaplanması suretiyle sanık hakkında fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirdiğinden, sanık müdafiinin ve katılan vekilinin bu yönüyle yerinde görülen temyiz sebeplerinin kabulü ile İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 11. Ceza Dairesinin 12.03.2021 tarih ve 2021/649 Esas - 2021/656 Karar sayılı "istinaf başvurularının esastan reddine" dair hükmünün CMK'nin 302/2. maddesi gereğince BOZULMASINA,
Dosyanın, 28.02.2019 tarihinde Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7165 sayılı Kanun'un 8. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nin 304/2-a maddesi gereğince “... 3. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilamının bir örneğinin ise İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 11. Ceza Dairesine gönderilmek üzere” Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 08.06.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.