Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/3490 Esas 2022/4638 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten nitelikli yaralama, kasten yaralama
HÜKÜMLER :1)Sanık ... hakkında katılan ...'a karşı kasten yaralama suçundan; TCK'nin 86/2, 86/3-e, 29, 62, 52/2. ve CMK'nin 231. maddeleri uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına
2) Sanık ... Arif hakkında katılan ...'e karşı kasten nitelikli yaralama suçundan; TCK'nin 86/1, 86/3-e, 87/1-d-son, 29, 62, 53, 54, 63. maddeleri uyarınca 2 yıl 1 ay hapis cezasına mahkumiyet


TÜRK MİLLETİ ADINA

Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Bozma sonrası sanık ... hakkında tehdit suçundan verilen düşme kararının taraflarca temyiz edilmediği anlaşılmakla, bu hüküm inceleme dışı tutulmuştur.
1)Sanık ... hakkında katılan ...'a karşı kasten yaralama suçundan kurulan hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı yönünden;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03.02.2009 gün 2009/13-12 sayılı kararı uyarınca, sanık hakkında 5271 sayılı CMK'nin 231. maddesi gereğince verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının, aynı Kanun'un 231/12. maddesi uyarınca itirazı kabil olduğu, sanık müdafii ile katılan ... vekilinin itirazı üzerine itiraz mercii olan Kırşehir Ağır Ceza Mahkemesi tarafından inceleme yapıldığı ve 17.02.2021 tarih ve 2021/22 Değişik iş sayılı karar ile itirazın değerlendirildiği anlaşılmakla, temyizen incelenmeksizin mahalline iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
2)Sanık ... hakkında katılan ...'e karşı kasten nitelikli yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmü yönünden;
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın üzerine atılı suçun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, cezayı azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, sanığın savunması inandırıcı gerekçelerle değerlendirilip reddedilmiş, bozma üzerine kurulan hükümde bozma sebebi yapılan hususlar dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin; meşru müdafaa hükümlerinin uygulanması gerektiğine, katılan ... vekilinin; alt sınırdan uzaklaşılarak ceza tayin edilmesi gerektiğine vesaireye yönelen ve yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
a)Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 25.04.2017 gün, 2015/1167 Esas - 2017/247 sayılı kararında da belirtildiği üzere, sanığa ek savunma hakkı tanınmadan, iddianamede gösterilmeyen 5237 sayılı TCK'nin 87/1-son maddesinin uygulanması suretiyle, Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin (Pelissier ve Sassi/Fransa, No: 25444/94, P. 67, Sadak ve diğerleri/Türkiye No: 29900/96, 29901/96, 29902/96, 29903/96, 17.07.2001) kararlarında belirtildiği üzere, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin “Adil yargılanma hakkı” başlıklı 6. maddesine, Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının “Hak arama hürriyeti” başlıklı 36. maddesine ve CMK'nin 226. maddesine aykırı davranılması,
b)Kendisini vekil ile temsil ettiren katılan lehine, Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi gereğince maktu vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin ve katılan vekilinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 08.06.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.