Esas No: 2022/3394
Karar No: 2022/13258
Karar Tarihi: 23.06.2022
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2022/3394 Esas 2022/13258 Karar Sayılı İlamı
11. Ceza Dairesi 2022/3394 E. , 2022/13258 K.Özet:
Mahkeme, defter, kayıt ve belge gizleme suçu nedeniyle mahkumiyet kararı vermiştir. Ancak bozma öncesinde verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği tarihten, denetim süresi içinde ikinci suçun işlendiği tarihe kadar dava zamanaşımının durduğu ve temyiz inceleme tarihinde zamanaşımının dolmadığı gözetilerek, düşme isteyen görüşe iştirak edilmemiştir. Yürürlüğe giren 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek, öncelikle lehe kanunun tespit edilip uygulama yapılması ve her iki kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk olduğu ve hükmün bu sebeple bozulması gerektiği kararlaştırılmıştır. Kanun maddeleri ise şöyle sıralanmıştır:
- 5271 sayılı CMK’nin 231/8-son cümlesi
- 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri
- 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Defter, kayıt ve belge gizleme
HÜKÜM : Mahkumiyet
5271 sayılı CMK’nin 231/8-son cümlesi uyarınca, bozma öncesi verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 29.07.2011 tarihinden, denetim süresi içinde ikinci suçun işlendiği 29.09.2012 tarihine kadar dava zamanaşımının durduğu ve temyiz inceleme tarihinde zamanaşımının dolmadığı gözetilerek, tebliğnamede düşme isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.
Hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 23.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.