Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/3201 Esas 2022/4712 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, müştekiye yönelik kasten yaralama suçundan üç ay 22 gün hapis cezasına çarptırılmıştır. Ancak, kısa süreli hapis cezalarının adli para cezasına çevrilmesi zorunluluğu gözetilmediği için hükümler bozulmuştur. TCK'nin 86/2, 86/3-e, 29, 62, 53, 58. maddeleri uyarınca \"3 ay 22 gün\" hapis cezalarına mahkumiyet ile cezalandırılan sanık, neticeden 2 ay 15 gün hapis cezası almıştır. Kısa süreli hapis cezalarının adli para cezasına çevrilmesi gerektiği 5237 sayılı TCK'nin 50/3. maddesi tarafından belirtilmiştir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ :Kasten yaralama
HÜKÜMLER :TCK'nin 86/2, 86/3-e, 29, 62, 53, 58. maddeleri uyarınca "3 ay 22 gün" hapis cezalarına mahkumiyet, 5271 sayılı CMUK'un 326/son. maddesindeki kazanılmış hakkı da nazara alınarak sanığın neticeden 2 ay 15 gün hapis cezaları ile cezalandırılmasına.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hükümler sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya okunarak incelendi;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Ceza süresi yönünden yasal şartları oluşmadığından; sanığın duruşmalı inceleme isteminin CMK'nin 299. maddesi uyarınca REDDİNE,
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın müştekiye yönelik kasten yaralama suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, cezayı azaltıcı takdiri indirim sebeplerinin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, sanık savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre bozma üzerine verilen hükümde bozma nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanığın; mahkumiyetine yeter derecede delil bulunmadığına, suçu işlemediğine, beraat kararı verilmesi gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddine,
Ancak;
Kısa süreli hapis cezaları yönünden; suç tarihinde 65 yaşını bitirmiş olduğu anlaşılan ve adli sicil kaydında hapis cezasına mahkumiyeti bulunmayan sanık hakkında tayin olunan kısa süreli hapis cezalarının 5237 sayılı TCK'nin 50/3. madde hükmü uyarınca aynı maddenin birinci fıkrasında yazılı adli para cezası dışındaki diğer seçenek yaptırımlardan birine çevrilmesi zorunluluğunun gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 08.06.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.