Esas No: 2019/3667
Karar No: 2022/13442
Karar Tarihi: 27.06.2022
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/3667 Esas 2022/13442 Karar Sayılı İlamı
11. Ceza Dairesi 2019/3667 E. , 2022/13442 K.Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi, sanıkların 2010 ve 2011 yıllarında sahte belge düzenleme suçundan mahkumiyet veya beraatlerine karar verdi. Ancak vergi dairesinin raporunda belirtilen suçlar ve sanıklara verilen hükümler arasında uyumsuzluk olduğu belirtildi. Kanun maddeleri ve değişiklikler göz önünde bulundurularak sanıkların hukuki durumu yeniden değerlendirilmeli ve kararların bozulması uygun görüldü. Kararda belirtilen kanun maddeleri şöyle:
- 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 367. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 7/2. maddesi
- 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 321. maddesi.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Sahte belge düzenleme, Defter, kayıt ve belgeleri gizleme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, beraat
Vergi Denetim Kurulu Rapor Değerlendirme Komisyonu mütalaasının sanıklar hakkında 2010 ve 2011 takvim yıllarında sahte belge düzenleme suçundan verildiği anlaşıldığından, 22.07.2013 tarihli mütalaaya ilişkin zamanaşımı süresi içinde mahallinde işlem yapılması mümkün görülmüştür.
A) Sanık ... hakkında defter, kayıt ve belgeleri gizleme suçundan verilen beraat hükmüne yönelik katılan vekilinin; sanık ... hakkında 2010 ve 2011 takvim yıllarında sahte belge kullanma suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik sanığın temyizinin incelenmesi:
213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 367. maddesi uyarınca dava şartı olan Rapor Değerlendirme Komisyonunun 22.07.2013 tarihli mütalaasının sanıklar hakkında 2010 ve 2011 takvim yıllarında sahte belge düzenleme suçundan ve sanık ... hakkında defter, kayıt ve belgeleri gizleme suçundan verildiği, sanık ... hakkında defter, kayıt ve belgeleri gizleme suçundan, sanık ... hakkında ise 2010 ve 2011 takvim yıllarında sahte belge kullanma suçundan verilen bir mütalaa bulunmadığı, "sahte fatura kullanma ve sahte fatura düzenleme” suçlarının birbirinden ayrı ve bağımsız suçlar olduğu, biri diğerinin unsuru olmadığı gibi her iki suçun birbirine dönüşmeyeceği, bu nedenle sanık ... yönünden defter kayıt ve belgeleri gizleme suçundan, sanık ... yönünden ise 2010 ve 2011 yıllarında sahte fatura kullanma suçundan mütalaa verilip verilmeyeceği ilgili vergi dairesinden sorulup sonucuna göre sanıkların hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken yargılamaya devamla yazılı şekilde beraat ve mahkumiyet hükümleri kurulması yasaya aykırı,
B) Sanık ... hakkında defter, kayıt ve belgeleri gizleme suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik sanığın temyizinin incelenmesi
Hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK’nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun'un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...'ın ve katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 27.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.