Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2020/20912 Esas 2022/8560 Karar Sayılı İlamı

Adalet Bakanlığının, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan sanık ...hakkındaki İstanbul 60. Asliye Ceza Mahkemesinin 30/01/2020 tarihli ve 2020/61 esas, 2020/121 sayılı kararının kanun yararına bozulması istemi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca 11/11/2020 tarihli ihbar yazısı ekinde dosyanın Dairemize gönderildiği anlaşıldı.
Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
A-) Konuyla İlgili Bilgiler:
1- Sanık ...hakkında, 29/04/2013 tarihli kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan yapılan soruşturma sonucunda, İstanbul Cumhuriyet Başsavcılığının 21/02/2014 tarihli ve 2014/9392 soruşturma, 2014/9498 esas, 2014/4930 sayılı iddianamesi ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 191/1 ve 53. maddeleri gereğince cezalandırılması istemiyle kamu davası açıldığı,
2- İstanbul 60. Asliye Ceza Mahkemesinin 29/12/2015 tarihli ve 2014/253 esas, 2015/1167 sayılı kararı ile, sanığın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 191/1 ve 62. maddeleri gereğince 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve 6545 sayılı Kanun'un 85. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 7/2. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, kararın 11/01/2016 tarihinde itiraz edilmeden kesinleştiği,
3- Sanığın denetim süresi içerisinde 09/03/2018 tarihinde işlediği “kenevir ekme” suçundan Reyhanlı 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 16/10/2018 tarihli ve 2018/221 esas, 2018/444 sayılı kararı ile cezalandırılmasına karar verildiğinin ihbar edilmesi üzerine, kanun yararına bozma istemine konu İstanbul 60.Asliye Ceza Mahkemesinin 30/01/2020 tarihli ve 2020/61 esas, 2020/121 sayılı kararı ile; hükmün açıklanmasına, sanığın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 191/1 ve 62. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, kararın 12/02/2020 tarihinde istinaf edilmeden kesinleştiği,
Anlaşılmıştır.
B-) Kanun Yararına Bozma İstemi:
Kanun yararına bozma istemi ve ihbar yazısında,
“Kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın almak, kabul etmek, bulundurmak veya kullanmak suçundan sanık Muhammet Alan’ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 191/1 ve 62. maddeleri gereğince 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 6545 sayılı Kanun'un 85. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli hakkında Kanun'a eklenen geçici 7/2. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair İstanbul 60. Asliye Ceza Mahkemesinin 29/12/2015 tarihli ve 2014/253 esas, 2015/1167 sayılı kararının itiraz edilmeden 29/12/2015 tarihinde kesinleşmesini müteakip, sanığın denetim süresi içerisinde 09/03/2018 tarihinde izinsiz kenevir ekmek suçundan cezalandırıldığının ihbar edilmesi üzerine, hakkındaki hükmün açıklanması ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 191/1 ve 62. maddeleri gereğince 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin İstanbul 60. Asliye Ceza Mahkemesinin 30/01/2020 tarihli ve 2020/61 esas, 2020/121 sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
Benzer bir olay sebebiyle Yargıtay 10. Ceza Dairesinin 14/12/2017 tarihli ve 2017/7380 esas, 2017/6802 karar sayılı ilâmı ile "....bu durumda CMK’nın 231. maddesindeki genel kurallar değil, TCK’nın 191. maddesindeki özel hükümlerin uygulanması gerektiği, buna göre de hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının denetim süresi içinde TCK’nın 191/4. maddesindeki kuralların geçerli olacağı anlaşıldığından, sanığın ancak kendisine yüklenen yükümlülüklere uygun davranmamakta ısrar etmesi veya tekrar kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alması, kabul etmesi veya bulundurması, uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanması, hallerinde hüküm açıklanabilecektir..." şeklinde değinildiği üzere, dosya kapsamına göre, İstanbul 60. Asliye Ceza Mahkemesinin 29/12/2015 tarihli kararı ile sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurmak suçundan dolayı verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın 29/12/2015 tarihinde kesinleşmesini müteakip, sanığın denetim süresi içerisinde 09/03/2018 tarihinde izinsiz kenevir ekmek suçunu işlediğinden bahisle hükmün açıklanmasına karar verilmiş ise de, denetim süresi içerisinde işlenen suçun kullanmak amacıyla uyuşturucu veya uyarıcı madde temin etmek suçu olmadığı, dolayısıyla hükmün açıklanmasına karar verilemeyeceği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmemiştir.” denilerek İstanbul 60. Asliye Ceza Mahkemesinin 30/01/2020 tarihli ve 2020/61 esas, 2020/121 sayılı kararının 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca kanun yararına bozulması istenilmiştir.
C-) Konunun Değerlendirilmesi:
Sanık ...hakkında, 29/04/2013 tarihli kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan yapılan yargılama sonunda, İstanbul 60. Asliye Ceza Mahkemesinin 29/12/2015 tarihli ve 2014/253 esas, 2015/1167 sayılı kararı ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanun’un 191/1 ve 62. maddeleri gereğince 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve 6545 sayılı Kanun'un 85. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 7/2. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, kararın 11/01/2016 tarihinde kesinleşmesini takiben , sanığın denetim süresi içerisinde 09/03/2018 tarihinde işlediği “kenevir ekme” suçundan mahkum olduğunun ihbar edilmesi üzerine, İstanbul 60. Asliye Ceza Mahkemesinin 30/01/2020 tarihli ve 2020/61 esas, 2020/121 sayılı kararı ile hükmün açıklanmasına, sanığın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 191/1 ve 62. maddeleri gereğince 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, anlaşılmıştır.
Her ne kadar, İstanbul 60. Asliye Ceza Mahkemesinin 30/01/2020 tarihli kararı ile sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın 11/01/2016 tarihinde kesinleşmesini takiben, sanığın denetim süresi içerisinde 09/03/2018 tarihinde “kenevir ekme” suçunu işlemesi nedeniyle hükmün açıklanmasına karar verilmiş ise de;
28/06/2014 tarihli ve 29044 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Türk Ceza Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrasında, “(2)Bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarih itibarıyla Türk Ceza Kanununun 191 inci maddesinde tanımlanan suç nedeniyle yürütülen kovuşturmalarda, hakkında daha önce denetimli serbestlik veya tedavi tedbiri uygulanmayan kişilerle ilgili olarak 191 inci madde hükümleri çerçevesinde hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilir." şeklinde yer alan düzenleme dikkate alındığında;
Somut olayda; İstanbul 60. Asliye Ceza Mahkemesinin 29/12/2015 tarihli ve 2014/253 esas, 2015/1167 sayılı hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararın 5320 sayılı Kanun'un geçici 7/2. maddesi uyarınca verildiği, kanuni zorunluluk üzerine verilmiş olan hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının, kamu davasının açılmasının ertelenmesi kararı ile aynı hukuki sonuçları doğuracağı, bu nedenle hükmün açıklanabilmesi
için denetim süresi içerisinde işlenen suçun kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçu ile aynı neviden olması gerektiği, sanığın denetim süresi içerisinde 09/03/2018 tarihinde aynı neviden olmayan “kenevir ekme” suçunu işlediği gerekçesiyle hükmün açıklanmasına karar verilemeyeceği gözetilmeden hükmün açıklanmasına karar verilmesi kanuna aykırı olup kanun yararına bozma istemi yerinde görülmüştür.
D-) Karar:
Yukarıda açıklanan nedenlerle; sanığın denetim süresi içerisinde 09/03/2018 tarihinde aynı neviden olmayan “kenevir ekme” suçunu işlemesi nedeniyle hükmün açıklanmasına karar verilemeyeceği gözetilmeden, hükmün açıklanmasına karar verilmesi kanuna aykırı olup kanun yararına bozma istemi yerinde görüldüğünden İstanbul 60. Asliye Ceza Mahkemesinin 30/01/2020 tarihli ve 2020/61 esas, 2020/121 sayılı kararının 5271 sayılı CMK'nın 309. maddesinin 3. fıkrası gereğince kanun yararına BOZULMASINA, aynı Kanunun 309. maddesinin 4. fıkrasının (a) bendi uyarınca gerekli işlemin yapılması için, dosyanın Adalet Bakanlığına iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilmesine,
29/06/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.