Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2022/4597 Esas 2022/13312 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanığın nitelikli dolandırıcılık suçundan Bölge Adliye Mahkemesince mahkumiyet hükmünün temyiz talebi reddedilmiş, bunun üzerine yapılan itiraz sonucunda Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından itiraz edilmiştir. Yapılan itirazın kabul edilmesi sonucunda, Dairemizin kararı kaldırılmıştır. Ancak, yargılamada iddia ve savunmada ileri sürülen hususların gerekçeli kararda gösterildiği, hukuka uygun yöntemlerle elde edilen delillerin değerlendirilerek suçun sanık tarafından işlendiğinin tespit edildiği ve cezanın kanuni takdir sınırlarında uygulandığı belirtilmiştir. Bu nedenle, sanığın temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir ve temyiz istemi esastan reddedilmiştir. Kararın bir örneği, Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 9. Ceza Dairesine gönderilmiştir.
Kanun maddeleri detaylı bir şekilde şu şekildedir:
- 7343 sayılı Kanun'un 15. maddesi ile 1136 sayılı Avukatlık Kanunu’na eklenen ve 30.11.2021 tarihinde yürürlüğe giren geçici 24. madde: avukatların görevlerinden doğan veya görev sırasında işledikleri suçlar nedeniyle verilen bölge adliye mahkemesi ceza dairelerinin kararları hakkında CMK’nin 286/2. maddesinin uygulanmayacağı
- 7249 sayılı Kanun'un

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli dolandırıcılık
HÜKÜM : İstinaf isteminin reddi

Sanığın Bölge Adliye Mahkemesince kurulan mahkumiyet hükmünü temyiz etmesi üzerine, Mahkemenin 31.10.2019 tarihli ek kararı ile temyiz talebinin reddine karar verildiği, ek kararın da temyizini müteakip, Dairemizin 07.12.2021 tarihli 2021/36277 Esas ve 2021/11707 Karar sayılı ilamıyla ek karar hukuka uygun bulunarak sanığın temyiz isteminin 5271 sayılı CMK'nin 296/2 ve 298. maddeleri uyarınca reddine karar verildiği, bu karar karşı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 08.06.2022 tarih ve 2022/11017 itiraz numarası ile sanığın lehine itiraz edilmesi üzerine dosya ve ekleri incelenerek gereği düşünüldü;
Dairemiz kararından önce, 7343 sayılı Kanun'un 15. maddesi ile 1136 sayılı Avukatlık Kanunu’na eklenen ve 30.11.2021 tarihinde yürürlüğe giren geçici 24. maddenin; 7249 sayılı Kanun'un 10. maddesi ile 1136 sayılı Kanun’nun 59. maddesine eklenen 5. fıkrasındaki “avukatların görevlerinden doğan veya görev sırasında işledikleri suçlar nedeniyle verilen bölge adliye mahkemesi ceza dairelerinin kararları hakkında CMK’nin 286/2. maddesinin uygulanmayacağı” şeklindeki hükmün, kanunun yayımı tarihinden itibaren 15 gün içinde talep etmek koşuluyla 15.07.2020 tarihinden önce verilmiş kesin nitelikteki kararlar hakkında da uygulanmasına olanak sağlaması nedeniyle Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itirazı yerinde görülmekle, 6352 sayılı Kanun'un 99. maddesiyle eklenen 5271 sayılı CMK'nin 308. maddesinin 3. fıkrası uyarınca İTİRAZIN KABULÜNE,
Dairemizin, 07.12.2021 tarihli, 2021/36277 Esas ve 2021/11707 Karar sayılı kararının KALDIRILMASINA,
Yargılamanın hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen hususların gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hukuka uygun yöntemlerle elde edilen delillerin değerlendirilerek fiilin sanık tarafından işlendiğinin tespit edildiği, suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, cezanın kanuni takdir sınırlarında uygulandığı tüm dosya kapsamından anlaşılmakla, sanığın temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden, 5271 sayılı CMK'nin 302/1. maddesi uyarınca temyiz isteminin ESASTAN REDDİNE, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 9. Ceza Dairesine gönderilmesine, 27.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.