Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/35930 Esas 2022/13446 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, sahte fatura düzenleme ve defter, kayıt ve belgeleri gizleme suçlarından sanığın mahkumiyetine hükmetti ancak hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verdi. Sanık müdafisinin bu karara yönelik temyiz talebi itiraz dilekçesi olarak kabul edilerek dosyanın incelenmeksizin mahalline iadesine karar verildi. Ayrıca sanığın sahte fatura düzenlemesi suçuna ilişkin hüküm, yeni çıkan 7394 sayılı Kanun'un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun'un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri ile 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi gözetilerek yeniden değerlendirilmesi gerektiği anlaşıldı ve hüküm bozuldu. Kararda geçen kanun maddeleri detaylı bir şekilde incelenmeye ihtiyaç duyulduğundan ayrıntılı bir şekilde gösterilmesi gerektiği belirtildi.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme, defter, kayıt ve belgeleri gizleme
HÜKÜM : Mahkumiyet, hükmün açıklanmasının geri bırakılması

1-Sanık müdafisinin “defter, kayıt ve belgeleri gizleme” suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına yönelik temyizinin incelenmesinde;
Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların 5560 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK’nin 231/12. maddesi uyarınca temyizi mümkün olmayıp itiraz yoluna tabi olduğu anlaşıldığından; sanık müdafisinin temyiz talebinin itiraz dilekçesi olarak kabulü ile merciinde değerlendirilmek üzere dosyanın incelenmeksizin mahalline İADESİNE,
2-Sanık müdafisinin “2011 takvim yılında sahte fatura düzenleme” suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyizinin incelenmesinde;
Hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 28.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.