Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/3807 Esas 2022/4910 Karar Sayılı İlamı

B O Z M A Ü Z E R İ N E


İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama
Sanıklar hakkında bozma üzerine kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir oldukları, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükümleri temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteklerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteklerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Gaziosmanpaşa 5. Asliye Ceza Mahkemesinin, 11.12.2015 tarihli ve 2013/788 Esas, 2015/731 Karar sayılı kararı ile her iki sanık hakkında her iki mağdura karşı neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçlarından, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86 ncı maddesinin birinci fıkrası, üçüncü fıkrasının (e) bendi ve 87 nci maddesinin birinci fıkrasının (d) bendi ve aynı maddenin son cümlesi, 29 uncu maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca ayrı ayrı ikişer kez 1 yıl 4 ay 20 gün hapis cezası ile cezalandırılmalarına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

2. Gaziosmanpaşa 5. Asliye Ceza Mahkemesinin, 11.12.2015 tarihli ve 2013/788 Esas, 2015/731 Karar sayılı kararının, sanıklar tarafından temyizi üzerine Yargıtay (birleşen) 3. Ceza Dairesinin, 04.07.2019 tarihli ve 2019/6209 Esas, 2019/14445 Karar sayılı ilâmıyla;
"1)Mağdur ... hakkında Adli Tıp Kurumu Gaziosmanpaşa Şube Müdürlüğünce tanzim olunan ve hükme esas alındığı anlaşılan 22/06/2012 tarihli raporda, “sol kaş üzerinde 1x1 cm. kesi” bulunduğunun belirtildiği ancak yüz çevresinde meydana gelen bu yaralanmanın yüzde sabit ize neden olup olmadığı konusunda herhangi bir görüşün belirtilmediği anlaşılmakla, mağdurun, tüm tedavi evrakları, film ve grafileri, geçici ve kesin raporları ile birlikte en yakın adli tıp kurumu ilgili şube müdürlüğüne sevki sağlanarak, yüz bölgesinde meydana gelen yaralanmanın niteliğine ilişkin rapor temininden sonra sanıkların hukuki durumlarının tespit ve tayini gerekirken, eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
2)Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 25.04.2017 gün, 2015/1167 Esas - 2017/247 sayılı kararında da belirtildiği üzere, sanıklara ek savunma hakkı tanınmadan, iddianamede gösterilmeyen 5237 sayılı TCK'nin 87/1-son maddesinin uygulanması suretiyle 5271 sayılı CMK'nin 226. maddesine aykırı davranılması,
3)Sanıklar hakkında hüküm kurulurken, sanıkların her bir mağdura karşı gerçekleştirdikleri eylemler nedeniyle müstakilen değerlendirme yapılarak, uygulama maddeleri ayrı ayrı ve denetime imkan verecek şekilde gösterilmek suretiyle hükümler kurulması gerekirken, her iki sanık hakkında her iki mağdura karşı eylemleri için toplu uygulama yapılmak suretiyle 5271 sayılı CMK’nin 232/6. maddesine aykırı davranılması,
4)Sanıkların, yargılama konusu eylemlerini, mağdurların kendilerine saldırmaları üzerine gerçekleştirdiklerinin kabulü karşısında, sanıklar hakkında TCK’nin 29. maddesi gereği haksız tahrik hükümleri tatbik edilirken, TCK’nin 3. maddesinde yer alan cezada orantılılık ilkesi gözetilerek, asgari oranda (¼) indirim yapılması gerekirken, (2/3) oranında indirim yapılmak suretiyle sanıklar hakkında eksik ceza tayini,
5) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanıkların hukuki durumlarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,"
Nedenleriyle bozulmasına ve 1412 sayılı Kanun'un 326 ncı maddesinin son fıkrası gereği sonuç ceza miktarları bakımından sanıkların kazanılmış haklarının dikkate alınmasına karar verilmiştir.

3. Gaziosmanpaşa 5. Asliye Ceza Mahkemesinin, 16.04.2021 tarihli ve 2019/407 Esas, 2021/462 Karar sayılı kararı ile her iki sanık hakkında her iki mağdura karşı neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçlarından, 5237 sayılı Kanun’un 86 ncı maddesinin birinci fıkrası, üçüncü fıkrasının (e) bendi ve 87 nci maddesinin birinci fıkrasının (d) bendi ve aynı maddenin son cümlesi, 29 uncu maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ayrı ayrı ikişer kez 2 yıl 13 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmalarına karar verilerek 1412 sayılı Kanun'un 326 ncı maddesinin son fıkrası gereği sanıkların sonuç ceza miktarları bakımından kazanılmış haklarının korunması ile neticeten ayrı ayrı ikişer kez 1 yıl 4 ay 20 gün hapis cezası ile cezalandırılmalarına ve 5237 sayılı Kanun'un 53 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca ayrı ayrı ikişer kez hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanıkların temyiz sebepleri;
1. Haklarında verilen kararları temyiz etmek istediklerine,
2. Zamanaşımının gerçekleştiğine,
3. Vesaire,
İlişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
1. Dava dosya kapsamında beyanı bulunmayan ... adlı bir çocuğun, sanıklara ait ağaçtan erik toplaması nedeniyle sanıklar tarafından kendisine tepki gösterilerek darp edilmesi üzerine mağdurların, sanıklara ait iş yerine gittikleri, sanıklara aksi ispat olunamayan savunmalarına göre kendilerine saldırdıkları, bunun üzerine sanık ...'ın mağdurları tuttuğu, sanık ...'un ise her iki mağduru da niteliksiz bıçakla, hayati tehlike geçirecek şekilde yaraladığı anlaşılmıştır.
2. Sanıkların, üzerlerine atılı suçlamayı ikrar ettikleri anlaşılmıştır.
3. Sanıkların eylemleri neticesinde mağdurlarda meydana gelen yaralanmalara ilişkin olarak;
a) Mağdur ... hakkında;
Adlî Tıp Kurumu Başkanlığı Gaziosmanpaşa Adlî Tıp Şube Müdürlüğü tarafından tanzim olunan, 30.10.2012 tarihli;
"Sağ hemitoraks sternum 2 cm. sağında 7. İntercostal aralıkta (İKA) 3 cm. uzunluğunda sınırları düzgün olmayan kesi, basit bir tıbbî müdahale ile giderilemez, sağda pnömotoraksa neden olmakla, hayati tehlikeye neden olur."
b) Mağdur ... hakkında;
i) Adlî Tıp Kurumu Başkanlığı Gaziosmanpaşa Adlî Tıp Şube Müdürlüğü tarafından tanzim olunan, 22.06.2012 tarihli;
"Sağ frontal bölgede 5x5 cm. ekimoz, frontal bölge orta hatta 1x1 cm., sol frontal bölgede 2x1 cm. ekimoz, burun köklerinde ve sol göz etrafında minimal ekimoz, sol fossa aksilleris ön çizgide 5x5 cm toraksa nafiz düzgün kesi, sol himetoraks ön yüzde kesi etrafında cilt altı amfizem, sol omuz üzerinde 2 cm. uzunluğunda lineer cilt kesisi, sol gluteal bölgede 4x2 cm. cilt-ciltaltı kesisi, sol kaş üzerinde 1x1 cm. kesi, basit bir tıbbî müdahale ile giderilemez, akciğer grafisinde solda pnömotoraks saptanmakla hayati tehlikeye neden olur."
ii) Adlî Tıp Kurumu Başkanlığı Gaziosmanpaşa Adlî Tıp Şube Müdürlüğü tarafından tanzim olunan, 27.12.2019 tarihli;
"Sol kaş üzerinde 1x1 cm. kesi, yüzde sabit iz niteliğinde değildir."
Görüşlerini içerir adlî muayene raporları dava dosyasında mevcuttur.
4. Mahkemece, Hukukî Süreç başlığı altında (2) numaralı paragrafta bilgilerine yer verilen Yargıtay bozma ilâmına uyulmasına karar verildiği ve gereğinin yerine getirildiği belirlenmiştir.
IV. GEREKÇE
Sanıkların temyiz sebepleri birlikte değerlendirildiğinde;
1. Sanıklar hakkında kurulan hükümlerde, 5237 sayılı Kanun'un 86 ncı maddesinin birinci fıkrası, üçüncü fıkrasının (e) bendi uyarınca belirlenen ceza miktarının, aynı Kanun'un 87 nci maddesinin birinci fıkrasının (d) bendi gereği bir kat artırılması suretiyle bulunan ceza miktarının "5 yıl" hapis cezasının altında olması durumunda, 5237 sayılı Kanun'un 87 nci maddesinin birinci fıkrasının son cümlesi gereği ceza miktarının "5 yıl" hapis cezası olarak belirlenmesi gerekirken denetime imkân vermeyecek şekilde 5237 sayılı Kanun'un 87 nci maddesinin birinci fıkrasının (d) bendi ve aynı maddenin son cümlesi işaret edilerek doğrudan "5 yıl" hapis cezasına hükmedilmiş ise de bu husus sonuca etkili görülmediğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
2. Sanıklar hakkında kurulan hükümlerde, 5237 sayılı Kanun'un 86 ncı maddesinin birinci fıkrası, üçüncü fıkrasının (e) bendi, 87 nci maddesinin birinci fıkrasının (d) bendi, aynı maddenin son cümlesi, 29 uncu maddesinin birinci fıkrasına göre belirlenen "3 yıl 9 ay" hapis cezası üzerinden aynı Kanun'un 62 nci maddesinin birinci fıkrası uyarınca (1/6) oranında takdiri indirim sebebi uygulandığında belirlenmesi gereken ceza miktarı "3 yıl 1 ay 15 gün" hapis cezası iken hesap hatası neticesinde "2 yıl 13 ay 15 gün" hapis cezası olarak tespiti suretiyle eksik ceza tayin olunmuş ise de sanıkların, 1412 sayılı Kanun'un 326 ncı maddesinin son fıkrası uyarınca sonuç ceza miktarları bakımından kazanılmış haklarının bulunması karşısında bu husus sonuca etkili görülmediğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
3. Sanıkların yargılama konusu eylemleri için 5237 sayılı Kanun'un 66 ncı maddesinin birinci fıkrasının (d) bendinde öngörülen olağan zaman aşımı süresinin 15 yıl olduğu, suç tarihi 02.05.2012 olan eylemler için temyiz inceleme tarihi itibarıyla henüz zamanaşımlarının gerçekleşmediği anlaşılmakla, hükümde bu yönüyle hukuka aykırılık bulunmamıştır.
4. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanıkların diğer temyiz sebepleri de reddedilmiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Gaziosmanpaşa 5. Asliye Ceza Mahkemesinin, 16.04.2021 tarihli ve 2019/407 Esas, 2021/462 Karar sayılı kararında sanıklar tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanıkların temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
13.06.2022 tarihinde karar verildi.