Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/5891 Esas 2022/4948 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
1. Ceza Dairesi
Esas No: 2022/5891
Karar No: 2022/4948
Karar Tarihi: 13.06.2022

Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/5891 Esas 2022/4948 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi         2022/5891 E.  ,  2022/4948 K.

    "İçtihat Metni"

    (KANUN YARARINA BOZMA İSTEMİ)


    Kasten yaralama suçundan sanık ...'nın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 86/1, 86/3-e, 87/1-c, 87/1-son, 29 ve 62/1. maddeleri uyarınca 2 yıl 1 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair Pasinler Asliye Ceza Mahkemesinin 27.01.2016 tarihli ve 2013/119 Esas, 2016/19 Karar sayılı kararının Yargıtay (Kapatılan) 3. Ceza Dairesinin 30.06.2020 tarihli ve 2020/3482 Esas, 2020/8163 Karar sayılı ilamı ile bozulmasını müteakip, yeniden yapılan yargılama neticesinde sanığın 5237 sayılı Kanun'un 86/1, 86/3-e, 87/1-c, 29 ve 62/1. maddeleri uyarınca 2 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair Pasinler Asliye Ceza Mahkemesinin 03.02.2021 tarihli ve 2020/385 Esas, 2021/58 Karar sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığının 01.04.2022 tarihli ve 2021/29422 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 12.05.2022 tarihli ve 2022/53396 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
    Mezkur ihbarnamede;
    Sanığın katılan Murat Tikkaya'ya yönelik işlemiş olduğu anılan kasten yaralama suçu nedeniyle Pasinler Asliye Ceza Mahkemesinin 27.01.2016 tarihli kararı ile 2 yıl 1 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair karar verilmesini takiben, anılan kararın Yargıtay 3. Ceza Dairesinin 30/06/2020 tarihli ilamı ile bozulduğu, ancak Mahkemenin kararına karşı sadece sanık tarafından temyize başvurulduğu, bu halde 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun "Davaya yeniden bakacak mahkemenin işlemleri" başlıklı 307/5. maddesinde yer alan, "Hüküm yalnız sanık tarafından veya onun lehine Cumhuriyet savcısı veya 262 nci maddede gösterilen kimselerce temyiz edilmişse yeniden verilen hüküm, önceki hükümle belirlenmiş olan cezadan daha ağır olamaz." şeklindeki düzenleme uyarınca Yargıtay 3. Ceza Dairesinin 30.06.2020 tarihli ilamından önce tayin olunan cezanın sanık lehine kazanılmış hak teşkil edeceği gözetilmeden, yeniden kurulan hükümde netice cezanın 2 yıl 1 ay hapis cezası yerine, 2 yıl 6 ay hapis cezası olarak belirlenmesi suretiyle fazla ceza tayin edilmesinde isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK'nin 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
    Gereği görüşülüp düşünüldü:
    TÜRK MİLLETİ ADINA

    Pasinler Asliye Ceza Mahkemesinin 27.01.2016 tarihli ve 2013/119 Esas, 2016/19 Karar sayılı kararı ile sanığa 5237 TCK'nin 86/1, 86/3-e, 87/1-c, 87/1-son, 29 ve 62/1. maddeleri uyarınca 2 yıl 1 ay hapis cezası verildiği; sanığın temyizi üzerine Yargıtay (Kapatılan) 3. Ceza Dairesinin 21.01.2019 tarih ve 2018/6926 Esas, 2019/613 Karar sayılı bozma ilamında; söz konusu hükmün sadece sanık tarafından temyiz edilmesi ve aleyhe temyiz bulunmaması nedeniyle; 1412 sayılı CMUK'un 326/son maddesi gereğince sanığın kazanılmış hakkının dikkate alınması gerektiği gözetilmeden sanık hakkında neticeten “2 yıl 6 ay” hapis cezasına hükmolunması suretiyle sanığın kazanılmış hakkının ihlal edilmesi isabetsizdir.
    Bu nedenle; Adalet Bakanlığının kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden; sanık hakkındaki Pasinler Asliye Ceza Mahkemesinin 03.02.2021 tarihli ve 2020/385 Esas, 2021/58 Karar sayılı kararının 5271 sayılı CMK'nin 309/4. maddesinin (d) bendi gereğince KANUN YARARINA BOZULMASINA, sanık ...’nın kasten yaralama suçundan TCK'nin 62. maddesi uygulanarak sonuç cezanın belirlendiği fıkradan sonra gelmek üzere "Ancak ilk hüküm yalnızca sanık tarafından temyiz edilmiş olup karşı temyiz bulunmadığından ve bu durum ceza miktarı açısından CMUK'un 326/son maddesi uyarınca sanık lehine kazanılmış hak oluşturduğundan, sanığın neticeten “2 yıl 1 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına” şeklinde fıkranın eklenmesine, infazın bu şekilde yapılmasına, diğer kısımların aynen bırakılmasına, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 13.06.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.



    Hemen Ara