Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/5899 Esas 2022/4956 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Kuşadası 3. Asliye Ceza Mahkemesi, sanık ...'in kasten yaralama suçundan 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar vermişti. Ancak Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı, sanığın tekerrüre esas alınan mahkumiyet kaydının bulunmaması nedeniyle cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilemeyeceği gerekçesiyle kararın bozulması gerektiğini belirtti. Sonrasında ise kanun yararına bozma istemi nedeniyle dosya Adalet Bakanlığına gönderildi ve yapılan incelemeler sonucunda Kuşadası 3. Asliye Ceza Mahkemesi'nin verdiği kararda usul ve yasaya aykırılık tespit edilerek kanun yararına bozma kararı verildi.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 86/2, 86/3-a ve 62/1. maddeleri: Kasten yaralama suçunun düzenlendiği maddeler.
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 58/5. maddesi: Fiili işlediği sırada on sekiz yaşını doldurmamış olan kişilerin işlediği suçlar dolayısıyla tekerrür hükümleri uygulanmaz.
- 5271 sayılı CMK'nin 309. maddesi: Kararın bozulması nedenleri.
- 5271 sayılı CMK’nin 272/3. fıkrası: Tekerrüre esas olamayacak haller.

(KANUN YARARINA BOZMA İSTEMİ)


Kasten yaralama suçundan sanık ...'in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 86/2, 86/3-a ve 62/1. maddeleri uyarınca 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, cezasının anılan Kanun'un 58. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine dair Kuşadası 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 25.06.2019 tarihli ve 2018/411 Esas, 2019/287 Karar sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığının 07.04.2022 tarihli ve 2021/29348 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 12.05.2022 tarihli ve 2022/56002 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
5237 sayılı Kanun’un 58/5. maddesinde yer alan “Fiili işlediği sırada on sekiz yaşını doldurmamış olan kişilerin işlediği suçlar dolayısıyla tekerrür hükümleri uygulanmaz.” şeklindeki düzenlemeye göre, kayden 20.05.1992 doğumlu olan sanığın tekerrüre esas alınan Didim 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 2009/456 Esas, 2011/316 sayılı kararına konu suçun işlendiği 08.04.2009 tarihinde 18 yaşından küçük olduğu anlaşıldığından, söz konusu mahkumiyet kaydının tekerrüre esas alınamayacağı gibi, adli sicil kaydında başkaca tekerrrüre esas alınabilecek bir mahkumiyet hükmünün de bulunmaması karşısında, sanığın cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilemeyeceği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK'nin 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:

TÜRK MİLLETİ ADINA

Kuşadası 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 25.06.2019 tarihli ve 2018/411 Esas, 2019/287 Karar sayılı kararının kesinleşmesi takiben aynı mahkemece 14.10.2021 tarihli ek karar ile “hükmün (9) no.lu fıkrasında tekerrüre esas ceza olarak Didim 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 2009/456 Esas, 2011/316 karar sayılı ilamındaki hırsızlık suçu nedeni ile verilen 1 yıl 3 ay 16 gün hapis cezasının esas alınmasına şeklindeki ibarenin kaldırılmasına ve Kuşadası 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 2017/272 Esas, 2017/325 Karar sayılı ilamının tekerrüre esas alınmasına şeklinde düzeltilmesine” karar verilmiş ise de;
Sanık hakkında Kuşadası 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 07.11.2017 tarihli ve 2017/272 Esas, 2017/325 Karar sayılı ilamına konu kasten basit yaralama suçundan kesin adli para cezası verilmiş olması nedeniyle, 5271 sayılı CMK’nin 272/3. fıkrasının son cümlesine göre tekerrüre esas olamayacağı gözetilmeden sanık hakkında verilen Kuşadası 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 14.10.2021 tarihli ve 2018/411 Esas, 2019/287 Karar sayılı ek kararının usul ve yasaya aykırı olması hususunun da kanun yararına bozma sebebi yapılıp yapılmayacağının takdiri için dosyanın Adalet Bakanlığına gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, takdir hakkı kullanıldıktan sonra diğer kanun yararına bozma isteminin incelenmesine, 13.06.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.