Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/3303 Esas 2022/5021 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli kasten yaralama
HÜKÜM :Küçükçekmece 8. Asliye Ceza Mahkemesinin 21/05/2021 tarih ve 2021/326 Esas – 2021/380 Karar sayılı;
Sanığın “nitelikli kasten yaralama” suçundan 5237 sayılı TCK’nin 86/1, 87/3, 62 ve 51. maddeleri uyarınca 1 yıl 2 ay hapis cezası ile mahkumiyetine dair kararı.
TEMYİZ EDENLER : Sanık ... müdafii, Cumhuriyet savcısı

TÜRK MİLLETİ ADINA

Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
5271 sayılı CMK’nin 231. maddesinin 8. fıkrasında, hükmün açıklanmasının geri bırakılması halinde, denetim süresi içinde dava zamanaşımının duracağı ve maddenin 11. fıkrasında, denetim süresi içinde kasten yeni bir suç işlenmesi halinde mahkemece hükmün açıklanacağı düzenlenmiş olup, duran zamanaşımının, denetim süresi içinde işlenen suçtan dolayı verilen hükümlülük kararının kesinleşmesi koşuluyla suçun işlendiği tarihte yeniden işlemeye başlayacağı, dosya kapsamına göre hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 05/01/2012 tarihi itibariyle duran zamanaşımının, ihbar eden sonraki mahkûmiyete konu suçun işlendiği 01/11/2016 günü yeniden işlemeye başladığı, zamanaşımı süresinin henüz dolmadığı belirlenerek yapılan incelemede;
Kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkum edilen ve uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasına karar verilmemiş ise de; Anayasa Mahkemesi'nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile TCK'nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edildiği hususu da dikkate alınarak infaz aşamasında gözetilebileceğinden, bozma nedeni yapılmamıştır.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, suçun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçun niteliği tayin edilmiş, savunması inandırıcı gerekçelerle değerlendirilip reddedilmiş, incelenen dosyaya göre sanık hakkında verilen hükümde eleştiri ve düzeltme nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin; kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna, zamanaşımı süresinin dolduğuna, yönelen ve yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddiyle,
Ancak;
Mahkemenin 25/09/2019 tarih ve 2019/248 Esas - 2019/440 Karar sayılı ilamı gereğince verilen “1 yıl 1 ay” hapis cezasına ilişkin mahkumiyet hükmü yalnızca sanık müdafii tarafından temyiz edilmiş olup, anılan hüküm Yargıtay (Kapatılan) 3. Ceza Dairesinin 17/03/2021 tarih ve 2021/5832 Esas - 2021/4342 Karar sayılı ilamıyla “CMUK’un 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkı dikkate alınması” belirtilmek suretiyle bozulduğu halde, bozma sonrası yapılan yargılama sonucunda temyize konu hükümde sanık hakkında “1 yıl 2 ay” hapis cezasına karar verilmesi suretiyle 1412 sayılı CMUK'un 326/son maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafii ile Cumhuriyet savcısının temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenle, 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca tebliğnamedeki düşünce gibi BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesi gereğince hükmün sanık cezasında TCK'nin 87/3. maddesi uyarınca artırım yapılan paragrafının sonuna ayrı bir paragraf olarak “25/09/2019 tarihli hüküm yalnızca sanık müdafi tarafından temyiz edilmiş olup, aleyhe temyiz bulunmadığından ve bu durum sanık lehine 1412 sayılı CMUK'un 326/son maddesi gereği kazanılmış hak teşkil ettiğinden, sanığın sonuç olarak 1 yıl 1 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına” ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 14/06/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.