Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2014/12321 Esas 2014/15962 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
19. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/12321
Karar No: 2014/15962
Karar Tarihi: 10.11.2014

Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2014/12321 Esas 2014/15962 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ordu 2. Asliye Hukuk Mahkemesi'nde görülen itirazın iptali davasında, Daire tarafından bozulduktan sonra yapılan yargılamada davacının talebi reddedilmiş ve %40 kötüniyet tazminatına hükmedilmiştir. Ancak kısa kararda davanın reddedildiği belirtilirken, gerekçeli kararda ise davanın reddine ek olarak kötüniyet tazminatına hükmedildiği ifade edilmiştir. Bu durum, HUMK'un 381/2. maddesine aykırı olduğu gerekçesiyle, Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu Kararı uyarınca kararın bozulmasına karar verilmiştir. Kanun maddesi olarak HUMK'un 381/2. maddesi ve HMK'nin 298/2. maddesi belirtilmelidir.
19. Hukuk Dairesi         2014/12321 E.  ,  2014/15962 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ : Ordu 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
    TARİHİ : 14/03/2013
    NUMARASI : 2011/361-2013/116

    Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının bozma kararına uyularak yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
    -KARAR-
    Mahkemece davanın reddine dair verilen 03/06/2010 tarihli karar davacı vekilinin temyizi üzerine Dairemizin 29/06/2011 tarihli kararı ile bozulmuştur.
    Mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda davanın reddine, davacı aleyhine %40 kötüniyet tazminatına karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
    Yerel mahkemenin yargılamayı sonuçlandırdığı kısa kararda "davanın reddine" denildiği halde, gerekçeli kararda "davanın reddine, asıl alacağın % 40"ı oranında kötüniyet tazminatının davacı tarafından davalı tarafa verilmesine" denilmiştir. Böylece tefhim edilen kısa karar ile gerekçeli karar arasında çelişki yaratılmıştır. Bu hal, HUMK"un 381/2. (HMK m.298/2) maddesine aykırılık teşkil ettiğinden, 10.4.1992 gün ve 1991/7 Esas, 1992/4 K sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu Kararı uyarınca bir hüküm kurulmak üzere kararın bozulması gerekmiştir.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, bozma nedenine göre davacı vekilinin öteki temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına,peşin harcın istek halinde iadesine, 10.11.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

    Hemen Ara