Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/2578 Esas 2022/5110 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesinde görülen bir davada, sanığın kasten yaralama suçunu işlediğine ve \"3 yıl 1 ay 15 gün\" hapis cezasına çarptırıldığına hükmedildiği belirtiliyor. Sanık müdafii ve katılan vekili bu kararı temyiz etmiş ancak Ceza Genel Kurulu, iddianamede yer almayan bir kanun maddesinin uygulanması sebebiyle kararı bozmuştur. Kararda belirtilen kanun maddeleri ise şu şekildedir: Türk Ceza Kanunu'nun 86/1, 86/3-e, 87/1-c, 87/1-son, 29, 62, 53. maddeleri, Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 226. ve 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddeleri ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ :Nitelikli kasten yaralama
HÜKÜM :TCK'nin 86/1, 86/3-e, 87/1-c, 87/1-son, 29, 62, 53. maddeleri uyarınca "3 yıl 1 ay 15 gün" hapis cezasına mahkumiyet
TEMYİZ EDENLER : Sanık müdafii, katılan vekili

TÜRK MİLLETİ ADINA

Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hüküm sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya okunarak incelendi;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın katılana yönelik kasten yaralama suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, cezayı azaltıcı haksız tahrik ve takdiri indirim sebeplerinin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, sanık savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre bozma üzerine verilen hükümde bozma nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin, iddianamede olmayan eylemden ceza verildiğine, sanığın meşru müdafaa sınırları içinde hareket ettiğine, tanık Zekiye'nin beyanına itibar edilemeyeceğine, sanığın yara izi ile ilgili haksız eylemi olmadığına; katılan vekilinin, sanığın cezasında haksız tahrik nedeniyle indirim yapılmasının hatalı olduğuna yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddine,
Ancak;
Ceza Genel Kurulu'nun 25.04.2017 tarih ve 2015/1167 Esas- 2017/247 Karar sayılı kararında belirtildiği üzere, sanığa ek savunma hakkı tanınmadan iddianamede gösterilmeyen 5237 sayılı TCK’nin 87/1-son maddesinin uygulanması suretiyle 5271 sayılı CMK'nin 226. maddesine muhalefet edilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin ve katılan vekilinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 15.06.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.