Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/2579 Esas 2022/5127 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
1. Ceza Dairesi
Esas No: 2022/2579
Karar No: 2022/5127
Karar Tarihi: 15.06.2022

Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/2579 Esas 2022/5127 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, sanığın kasten yaralama ve hakaret suçlarından dolayı hüküm giydiğini ve hakaret suçu için adli para cezası verildiğini belirtmektedir. Ancak hakaret suçu için verilen cezanın artık kesin nitelikte olduğunu ve temyiz isteminin reddedilmesi gerektiğini ifade etmektedir. Kasten yaralama suçu için ise basit yargılama usulünün uygulanamayacağına karar verilerek, delillerin incelenmesi sonucunda suçun sübutu kabul edilmiş ve hakkında erteleme veya hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanması gerektiği hükmedilmiştir. Kanun maddeleri olarak TCK'nin 86/2, 86/3-a, 52/2-4. maddeleri kasten yaralama suçu için, TCK'nin 125/1, 52/2-4. maddeleri ise hakaret suçu için uygulanmıştır. Ayrıca, 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesiyle 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi ve 7331 sayılı Yasa'nın 23. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nin 251. maddesi de kararda açıklanmıştır.
1. Ceza Dairesi         2022/2579 E.  ,  2022/5127 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇLAR :Kasten yaralama, hakaret
    HÜKÜMLER :1)Sanığın katılanlara yönelik kasten yaralama suçundan TCK'nin 86/2, 86/3-a, 52/2-4. maddeleri uyarınca "3.600,00" TL adli cezalarına mahkumiyet.
    2)Sanığın katılan ...'ye yönelik hakaret suçundan TCK'nin 125/1, 52/2-4. maddeleri uyarınca "1.800,00" TL adli para cezasına mahkumiyet.


    TÜRK MİLLETİ ADINA

    Mahalli mahkemece verilen hükümler sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya okunarak incelendi;
    Gereği görüşülüp düşünüldü:
    1)Sanık hakkında hakaret suçundan kurulan mahkumiyet hükmü yönünden yapılan incelemede;
    Hükmolunan adli para cezasının tür ve miktarı, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesiyle 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte bulunduğundan, sanığın temyiz isteminin 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE,
    2)Sanık hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükümleri yönünden yapılan incelemede;
    14.07.2021 tarih 31541 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7331 sayılı Yasa'nın 23. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nin 251. maddesine eklenen “175'inci maddenin ikinci fıkrası uyarınca duruşma günü belirlendikten sonra basit yargılama usulü uygulanmaz.” şeklindeki düzenleme de gözetilerek, basit yargılama usulünün uygulanamayacağı belirlenerek yapılan incelemede;
    Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın katılanlara yönelik kasten yaralama suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, nitelik ve derecesi takdir kılınmış, sanık savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre bozma üzerine verilen hükümlerde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanığın, hakkında erteleme veya hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanması gerektiğine, atılı suçu işlemediğine, beraat kararı verilmesi gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin isteme aykırı olarak ONANMASINA, 15.06.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.







    Hemen Ara