Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2022/3149 Esas 2022/13956 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi


1) Sanık ... hakkında kurulan beraat hükmüne yönelik katılan vekilinin temyizinin incelenmesinde;
Sanığa yüklenen “2010 takvim yılında sahte fatura düzenleme” suçunun Kanundaki cezasının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e maddesinde öngörülen dava zamanaşımının, kesen son sebep olan sanığın sorgusunun yapıldığı 13.11.2012 tarihinden itibaren hüküm tarihine kadar gerçekleştiği gözetilmeden yargılamaya devamla beraat hükmü kurulması,
Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanun’un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen dava zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE,
2) Sanık ... ve ... hakkında kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik sanıkların temyizinin incelenmesinde;
Sanık ... hakkında “2010, 2011 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme” suçundan verilen 03/02/2014 tarihli ilk mahkumiyet hükmünün, TCK'nin 67/2-d maddesi gereğince iştirak halinde birlikte suç işledikleri iddia olunan ve hakkındaki ilk hüküm beraat olan sanık ... hakkındaki dava zamanaşımı süresini kestiği ve bu nedenle sanığın sorgusunun yapıldığı 18/04/2013 tarihinden hüküm tarihine kadar olağan dava zamanaşımı süresinin dolmadığı belirlenerek yapılan incelemede;
Hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359 maddesinin 3,4,5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanıkların hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 05.07.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.