Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/7297 Esas 2022/14074 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanığın sahte fatura kullanma suçundan 2010 yılında verilen mahkumiyet hükmü incelenmiş, ancak 7394 sayılı Kanun'un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek, öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi gerektiği belirtilerek, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunduğu ifade edilmiştir. Bu nedenle, sanığın temyiz nedenleri yerinde bulunmuş ve hüküm bozulmuştur. Kanun maddeleri detaylı olarak belirtilmemiş, ancak 7394 sayılı Kanun'un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi gözetilmeli olduğu belirtilmiştir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi


Tebliğnamede görüş bildirilmekle beraber katılan vekilinin temyizinin bulunmadığı belirlenerek sanığın 2010 takvim yılında sahte fatura kullanma suçundan verilen mahkumiyet hükmü ile sınırlı olarak yapılan incelemede;
Hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 05.07.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.