Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2020/9630 Esas 2022/8994 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Söz konusu mahkeme kararı, bir kişinin kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan verilen tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması sonucu mahkum olduğu ancak, kararın tebliğ edildiği tarihte askerlik görevinde olduğu için usulsüz tebligat yapıldığı gerekçesiyle, tedbir kararının kesinleşmediği ve mahkumiyet kararının hukuki değerden yoksun olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Bu nedenle, mahkeme kararı Türk Ceza Kanunu'nun 191. maddesi kapsamında verilen tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirleriyle ilgilidir ve durma kararı niteliği taşımaktadır. 6217 sayılı Kanunun 20. maddesi ile eklenen son cümle uyarınca, bu tür kararlar itiraza tabidir ve 5271 sayılı CMK'nın 264/2. maddesi gereğince, itiraz merciince incelenip karar verilmesi için dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına iadesine karar verilmiştir.

Mahkeme : NİZİP 4. Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet


Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Sanığın temyiz dilekçesinde denetimli serbestlik kararının yerine getirilmesi ile ilgili kendisine çıkartılan çağrı kağıdının tebliğ edildiği 15/08/2014 tarihinde askerlik görevini ifa ettiğini belirtmesi, ayrıca temyiz dilekçesine ekli terhis belgesinde sanığın eğitim birliğine katılış tarihinin 11/05/2014, terhis tarihinin 26/05/2015 olarak belirtilmesi karşısında, sanığın yokluğunda verilen tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına ilişkin gerekçeli kararın tebliğ tarihinde de asker olduğu anlaşılan sanığa Tebligat Kanunu'nun 21. maddesine göre yapılan tebligatın usulsüz olduğu anlaşıldığından, tedbir kararının kesinleşmediği ve bu karara bağlı 28/04/2015 tarihli mahkumiyet kararının hukuki değerden yoksun olduğu, sanığın yaptığı itirazın, 15/05/2014 tarihli tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına ilişkin karara yönelik olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma suçundan dolayı, 5237 sayılı TCK'nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen “tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ilişkin kararlar sözü edilen fıkraya 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 20. maddesi ile eklenen son cümleye göre, durma kararı niteliğinde olup itiraza tabi olması nedeniyle, 5271 sayılı CMK'nın 264/2. maddesi uyarınca, itirazla ilgili gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 13/09/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.