Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2020/1248 Esas 2022/14211 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanığın dolandırıcılık suçundan verilen beraat hükmü vekalet ücreti ile sınırlı olarak temyiz edildi. Ancak, sanığın resmi belgede sahtecilik suçu nedeniyle mahkumiyet kararı verildiği için, müdafisinin beraat hükmü yönünden vekalet ücreti talep etmesi mümkün değildir. Mahkeme, sanığın temyiz nedenlerini reddederek, mahkumiyet ve beraat hükmünü onadı. Kanun maddeleri hakkında detaylı bilgi verilmedi.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi


Sanık müdafisinin dolandırıcılık suçundan kurulan beraat hükmünü vekalet ücreti ile sınırlı olarak temyiz ettiği belirlenerek yapılan incelemede;
Sanığın üzerine atılı resmi belgede sahtecilik suçu yönünden, yargılamanın hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen hususların gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hukuka uygun yöntemlerle elde edilen delillerin değerlendirilerek fiilin sanık tarafından işlendiğinin tespit edildiği, suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, cezanın kanuni takdir sınırlarında uygulandığı; Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 19.02.2013 tarih 2011/5-137 Esas ve 2013/58 Karar sayılı kararında da belirtildiği üzere "aynı davada yargılandığı bir suçtan beraat eden, diğer suçtan ise mahkum olan sanık hakkında müdafisi tarafından sunulan avukatlık hizmetinin bölünmesi mümkün olmadığından beraat ettiği suç açısından vekalet ücretine hükmedilmesi gerekmeyeceği" dikkate alındığında; sanık hakkında resmi belgede sahtecilik suçundan mahkumiyet hükmü kurulması sebebiyle, dolandırıcılık suçundan verilen beraat hükmü yönünden sanığın vekalet ücretine hak kazanamayacağı ve vekalet ücreti verilmemesinde bir isabetsizlik bulunmadığı tüm dosya kapsamından anlaşılmakla, sanık müdafisinin temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden mahkumiyet ve beraate ilişkin hükümlerin ONANMASINA, 12.09.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.