Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/209 Esas 2022/1611 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı, davalının \"binbirsaat\" marka başvurusuna itiraz ederek, davacının \"BIN\", \"BINBIR\", \"BIN\", ve \"BIM\" ibareli markalarını kullanarak markanın benzerliği nedeniyle, YİDK kararının iptal edilmesi ve markanın hükümsüzlüğüne karar verilmesini talep etmiştir. Türk Patent Enstitüsü Başkanlığı, davacının markaları ile davalının markası arasında ayırt edilememe derecesinde bir benzerlik bulunmadığını belirterek, davanın reddini istemiştir. Mahkeme, davacının itiraz gerekçelerinin bulunmadığı, markalar arasında farklılıklar olduğu ve başvuru markasının davacının markalarıyla karıştırılmayacağı gerekçesiyle davanın reddine karar verdi. Davacı vekili karara itiraz etti ancak tüm temyiz itirazları reddedildi. 556 sayılı KHK'nin 8/1 (b) ve 8/4 maddeleri karara dayanak yapıldı.

MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Ankara 4. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 12.02.2014 tarih ve 2013/224 E. - 2014/32 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalının 2011/24883 sayılı ve “binbirsaat” ibareli marka başvurusuna, davacının 2004/40544, 2011/25973, 2005/52027, özel/01577 sayılı “BİN”, “BİNBİR”, “BİN” ve “BİM” ibareli markalarını mesnet göstererek yaptığı itirazın, TPMK YİDK’in 2013-M-3195 sayılı kararıyla reddedildiğini, davalı başvurusuna konu markanın davacının markalarıyla ayırt edilemeyecek derecede benzer olduğunu, halk tarafından karıştırılma ihtimali bulunduğunu ileri sürerek YİDK kararının iptaline ve markanın hükümsüzlüğüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı Türk Patent Enstitüsü Başkanlığı vekili, iptali istenen YİDK kararının yerinde olduğunu belirterek, davanın reddini istemiştir.
Davalı ... vekili, davacının bilinen markasının “BİM” markası olduğunu, diğer markaların bilinir olmadığını, davacı markaları ile davalının başvurusuna konu marka arasında iltibas tehlikesi bulunmadığını, davacının market sektöründe, davalının ise saat sektöründe iştigal ettiğini, iştigal alanlarının birbirinden farklı olduğunu belirterek, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece yapılan yargılamaya ve tüm dosya kapsamına göre; davacının şirketin 2011/25973 sayılı “BİNBİR” ibareli markasının başvuru tarihinin, davalı marka başvuru tarihinden sonra olması nedeniyle itiraz gerekçesi olamayacağı, davalı başvurusuna konu markanın tescil kapsamından sadece 35/06 daki perakendecilik hizmetleri yönünden, itiraz gerekçesi 2004/40544 sayılı “BİN” ibareli marka kapsamında da bulunduğu, başvuru kapsamındaki 35. sınıftaki diğer hizmetlerin davacı markaları kapsamında bulunmadığı, davacı markalarının “BİN” ve “BİM” ibaresi taşıyan yazı markaları olduğu, başvuru markasının ise “BİNBİRSAAT” sözcüklerinin bir araya gelmesinden oluşan yazı markası olduğu, çok sayıda saat çeşidi olduğunu dolaylı olarak anlatan bir anlamının olduğu, “BİN” ibaresinin ise “1.000” rakamını ifade ettiği, “BİM” ibaresinin bilinen bir anlamının olmadığı, markalar arasında görsel, işitsel ve kavramsal farklılıklar bulunduğu, başvuru markasının tescil olunmasının, 556 sayılı KHK'nın 8/1 (b) maddesi uyarınca davacının önceki markalarının karıştırılması ihtimaline yol açmayacağı, başvuruya itirazın reddine dair YİDK kararının yerinde olduğu, davacı taraf her ne kadar özel/01577 sayılı markaya delil olarak dayanmış ise de KHK'nın 8/4 maddesi uyarınca tanınmış marka korumasından yararlanma talebinde bulunmadığı, diğer taraftan “BİM” “BİNBİR SAAT” markaları arasında hiçbir benzerlik bulunmadığından KHK’nın 8/4 maddesindeki risklerin gerçekleşme olanağının bulunmadığı, başvurunun reddine dair YİDK kararının yerinde olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 26,30 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 08/03/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.