Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2020/5797 Esas 2022/14177 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, yokluğunda verilen hüküm sonrasında MERNİS adresine doğru tebligat yapılmadığı ve usulsüzlük nedeniyle temyiz süresi içinde hükmü öğrenemediği gerekçesiyle temyiz başvurusu yapmıştır. Yapılan incelemede, ilamda geçen mahkeme adının hatalı yazıldığı belirlenmiştir. Ancak, yargılamanın hukuka uygun yapıldığı, savunma ve delillerin değerlendirildiği ve suçlu olduğuna karar verildiği tespit edilerek temyiz başvurusu reddedilmiştir. Kanun maddeleri olarak, tebligat için öncelikle 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 21/1. maddesi gereklidirken, usulsüz şekilde 21/2. maddesi kullanılmıştır.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi


Sanığın yokluğunda verilen hükmün, aynı zamanda MERNİS adresi de olarak bilinen son adresine öncelikle 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 21/1. maddesine göre tebliğ edilmesi gerekirken, doğrudan aynı Kanun'un 21/2. maddesine göre yapılan tebliğ işleminin usulsüz olması nedeniyle, sanığın öğrenme üzerine hükmü yasal süresinde temyiz ettiği kabul edilerek ve temyizin reddine dair 30.11.2018 tarihli ek karar kaldırılarak yapılan incelemede;
Tekerrüre esas alınan ilamda mahkeme adının Eskişehir 1. Ağır Ceza Mahkemesi yerine Eskişehir 1. Asliye Ceza Mahkemesi olarak yanlış yazılması, mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım hatası olarak kabul edilmiştir.
Yargılamanın hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen hususların gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hukuka uygun yöntemlerle elde edilen delillerin değerlendirilerek fiilin sanık tarafından işlendiğinin tespit edildiği, suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, cezanın kanuni takdir sınırlarında uygulandığı tüm dosya kapsamından anlaşılmakla, sanığın temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden hükmün ONANMASINA, 12.09.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.