Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2022/5808 Esas 2022/14203 Karar Sayılı İlamı

Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 08.06.2022 tarih ve 2021/4570 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 23.06.2022 tarih ve KYB-2022/85926 sayılı ihbarname ile;
Dolandırıcılık suçundan sanık ...'ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 157/1 ve 52/2. maddeleri gereğince 2 yıl 4 ay hapis ve 3.000,00 Türk lirası adli para cezaları ile cezalandırılmasına dair Düzce 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 26/03/2019 tarihli ve 2018/571 esas, 2019/146 sayılı kararının “Dosyanın diğer sanığı ... tarafından Düzce 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 26/03/2019 tarihli kararının istinaf edilmesi üzerine, Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesinin 11/09/2019 tarihli ve 2018/571 esas, 2019/772 sayılı kararının "sanıkların aynı fikir ve eylem birliği içerisinde hareket ederek evlenmek isteyen 1944 doğumlu katılanın yaşı ve fiziksel durumu ve içerisinde bulunduğu zor durumdan faydalanmak suretiyle gerçekte olmayan bir bayanın ismini vermek ve dosya sanığı ...'ın telefonda bayan taklidi yaparak kendisi ile görüşüp farklı tarihlerde peyder pey toplamda 2500 TL kadar parayı haksız surette katılandan aldıklarının" belirtilmesi karşısında; sanığın eyleminin TCK'nun 158/1-c ve TCK'nun 158/1-b maddesi kapsamında düzenlenen dolandırıcılık suçunu oluşturup oluşturmayacağına ilişkin delilleri takdir ve tartışmanın üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek görevsizlik kararı verilmesi gerekirken" şeklindeki gerekçesi de göz önüne alınarak sanığın eyleminin 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 158/1-b ve 158/1-c maddelerinde düzenlenen nitelikli dolandırıcılık suçunu oluşturup oluşturmadığı hususunda değerlendirme yapma görev ve yetkisinin Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğundan bahisle görevsizlik kararı verilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden” bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca, bozulması istenilmiş olmakla,
Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
5237 sayılı TCK'nin 158/1-b maddesinde; “kişinin içinde bulunduğu tehlikeli durum veya zor şartlardan yararlanmak suretiyle“ işlenen dolandırıcılık suçuna yer verilmiş olup, aynı Kanun‘nun 158/1-c maddesinde ise; dolandırıcılık suçunun “kişinin algılama yeteneğinin zayıflığından yararlanmak suretiyle“ işlenmesi gerektiğinin belirtildiği, incelenen dosya kapsamına göre; sanık ... ile inceleme dışı sanık ...‘un, evlendirme vaadiyle katılandan menfaat temin ettikleri, ancak katılanın tehlikeli durum veya zor şartlarda bulunduğu ya da algılama yeteneğinin zayıf olduğuna ilişkin herhangi bir bilgi ve belge olmadığı, sanığın eyleminin TCK‘nin 157/1. maddesinde düzenlenen dolandırıcılık suçu kapsamında kaldığı anlaşılmakla; Düzce 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 26.03.2019 tarihli 2018/571 Esas ve 2019/146 Karar sayılı kararına yönelik kanun yararına bozma istemine atfen düzenlenen ihbarnamedeki düşünce yerinde görülmediğinden REDDİNE, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 12.09.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.