Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2020/7277 Esas 2022/1661 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı taraf, \"chocco kreppe + şekil\" ibareli marka başvurusunun YİDK kararıyla reddedildiğini ve YİDK kararının iptal edilerek markanın tescil edilmesini talep etmiştir. İlk derece mahkemesi, marka için 556 sayılı KHK m. 7/1(c) ve 7/1(e) açısından tescil engeli bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar vermiştir. Bölge Adliye Mahkemesi de yapılan istinaf incelemesi sonucunda aynı kararı onamıştır. Temyiz istemi reddedilerek Bölge Adliye Mahkemesi kararı onanmıştır.
Kanun Maddeleri:
- 556 sayılı KHK m. 7/1(c): Bir işaretin tescil edilebilmesi için doğrudan tanımlayıcı olmaması gerektiğini belirtir.
- 556 sayılı KHK m. 7/1(e): Tescil engeli olarak adlandırılan kötüniyet hallerini düzenler.

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Ankara 1. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 20.11.2018 tarih ve 2016/432 E- 2018/236 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi'nce verilen 22.06.2020 tarih ve 2019/201 E- 2020/522 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, chocolate/çikolatanın kısaltılmış hali olan “choco” ile Anadolu’da “akıtma” da denilen “krep”i bir araya getirerek iki cins adından meydana gelen “chocco kreppe + şekil”den oluşan 2015/66894 sayılı marka başvurusuna müvekkili tarafından yapılan itirazların reddedildiğini, dava konusu markadaki kelime unsurlarının 30. ve 43.sınıfta tescil edilemeyeceğini, bu nedenle de YİDK kararında; “ihtiva ettiği sıradan olmayan şekli unsurla birlikte değerlendirildiğinde tanımlayıcı olmadığı” gerekçesine yer verildiğini, bir anlamda YİDK kararında “choco” ve “krep” ibarelerinin kavram olarak cinse işaret ettiği ancak şeklin bunu ortadan kaldırdığının düşünüldüğünü, başvuru sahibinin de bunu düşünmüş olacağını ve dondurma külahı şeklini markaya yerleştirerek tescili sağlamaya çalıştığını, YİDK kararının iptalinin gerektiğini ileri sürerek 2016-M-9011 sayılı YİDK kararının iptaline, 2015/66894 numaralı “cnoco kreppe + şekil” ibareli marka başvurusunun tescili halinde hükümsüzlüğüne ve sicilden terkinine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı TPMK vekili, kurum kararının usul ve yasaya uygun bulunduğunu savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Diğer davalı, davaya cevap vermemiş ve herhangi bir savunmada bulunmamıştır.
İlk derece mahkemesince, iddia, savunma, toplanan deliller, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; 2015/66894 kod numaralı "CHOCO KREPPE" ibareli markanın 30 ve 43. sınıfta yer alan mal ve hizmetleri kapsadığı, sözcük, renk ve şekil unsurlarından oluşan karma bir marka olduğu, bir işaretin 556 sayılı KHK m. 7/1(c) açısından tescil engelinden söz edilebilmesi için, doğrudan tanımlayıcı olması gerektiği, dava konusu marka için 556 sayılı KHK m. 7/1(c) açısından tescil engeli bulunmadığı, dava konusu marka açısından KHK m. 7/1(e) anlamında da tescil engeli olmadığı, marka başvurusunu kötüniyetli yapıldığına ilişkin herhangi bir delil de bulunmadığı gerekçesi ile, davanın reddine karar verilmiştir.
Karara karşı, davacı vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince, tüm dosya kapsamına göre yapılan istinaf incelemesi sonucunda; bir işaretin 556 sayılı KHK m. 7/1(c) açısından tescil engelinden söz edilebilmesi için, doğrudan tanımlayıcı olması gerektiği, 2015/66894 kod numaralı "CHOCO KREPPE" ibareli markanın 30. ve 43.sınıfta yer alan mal ve hizmetleri kapsadığı, sözcük, renk ve şekil unsurlarından oluşan karma bir marka olduğu, 556 sayılı KHK m. 7/1-c açısından tescil engeli bulunmadığı, dolayısıyla mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı gerekçesi ile, davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Karara karşı, davacı vekili tarafından temyiz kanun yoluna başvurulmuştur.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 26,30 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 09/03/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.