Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/8321 Esas 2022/14237 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, yapılan yargılamaya ve delillere dayanarak sanığın temyiz nedenlerinin yerinde olmadığına karar verdi. Ancak, Mahkeme kararında şu iki noktada hata yapıldığına dikkat çekti: 1) Sanığın cezasının ertelenmesi gerektiği halde, adli sicil kaydında engel sabıkası bulunduğu yönündeki yasal olmayan gerekçeyle hükmün açıklanmasının geri bırakılamayacağı şeklinde karar verilmesi, 2) Kısa süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında hak yoksunluğuna karar verilmemesi. Bu nedenle, yasaya aykırı olan bu karar bozuldu. Kanunlar: 5271 sayılı CMK'nin 231/8. maddesi, 6545 sayılı Kanun'un 72. maddesi, 5237 sayılı TCK'nin 53/4. maddesi, 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi, ve 5320 sayılı Kanun’un 8/1.maddesi.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi


Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanığın diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir, ancak;
1-5271 sayılı CMK'nin 231/8. maddesine 28.06.2014 tarihli ve 29044 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 72. maddesi ile eklenen "Denetim süresi içinde, kişi hakkında kasıtlı bir suç nedeniyle bir daha hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilemez." şeklindeki hükmün ancak yürürlük tarihinden sonra işlenen suçlar bakımından uygulanabileceği gözetilerek, suç tarihi itibarıyla engel adli sicil kaydı bulunmayan, bir daha suç işlemeyeceği hususunda olumlu kanaat oluştuğundan bahisle cezası ertelenen sanık hakkında, adli sicil kaydında engel sabıkası bulunduğu şeklindeki yasal ve yeterli olmayan gerekçeyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
2-Kısa süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında, 5237 sayılı TCK'nin 53/4. maddesi uyarınca aynı maddenin 1. fıkrasındaki hak yoksunluklarına hükmedilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 12.09.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.