Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/2659 Esas 2022/1707 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davalı şirket, müvekkili şirketin izni olmadan reklam filmi yayınlayarak telif haklarını ihlal etmiştir. Davacı vekili, davalıdan reklam filminin yayınının durdurulması ve telif ücreti olan 75.000 TL'nin 3 katı cezanın davalıdan tahsil edilmesini istemiştir. Davalı vekili ise reklam filminin yapım bedelinin bir kısmının dava dışı firma tarafından ödendiğini ve davanın zamanaşımına uğradığını savunmuştur. Mahkeme, davacının taleplerinin kısmen kabul edilmesine karar vermiştir. Tarafların karar düzeltme istekleri reddedilmiş ve bakiye karar düzeltme harcı ile takdiren para cezası Hazine'ye gelir kaydedilmiştir. Kanun maddeleri ise; HUMK 440. madde (karar düzeltme talepleri), HUMK 442. madde (karar düzeltme harcı ve para cezası) ve 3506 sayılı Yasa (HUMK'nın değiştirilen maddesi) olarak belirtilmiştir.

MAHKEMESİ : .FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada İstanbul 1.Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi'nce verilen 01.03.2018 gün ve 2014/197 - 2018/59 sayılı kararı düzeltilerek onayan Daire'nin 03.11.2020 gün ve 2020/194 - 2020/4706 sayılı kararı aleyhinde davacı ve davalı vekilleri tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçelerinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili ile davalı şirket arasında yazılı ve sözlü anlaşma olmamasına rağmen müvekkili şirket tarafından dava dışı Tempus Reklam İletişim Danışmanlığı ve Eğitim A.Ş. için hazırlanıp teslim edilen reklam filmi davalı şirketin internet sitesinde müvekkili şirketin bilgisi ve rızası alınmaksızın ve hiçbir telif ücreti ödenmeksizin uzun bir süredir yayınlandığını, müvekkili şirketin reklam filminin yapımcısı olup söz konusu "Taşyapı reklam filmi" ile ilgili yönetmen, oyuncu ve müzik hakları sahipleri ile mali hakların devrine dair sözleşme yaptığını, reklam filminin mali ve manevi haklarının müvekkil şirkete ait olduğunu, bununla birlikte davalının dava dışı Tempus şirketine ödediği bedelin reklam filmi bedeli olup internette kullanımından kaynaklanan telif ücreti olmadığını, reklam filmi bedelini müvekkiline ödeme yükümlülüğü müvekkili ile sözlü anlaşma yapan dava dışı Tempus şirketine ait olduğunu, davalıdan talep edilen reklam filminin bedeli değil filmin internette kullanımından doğan telif bedeli olduğunu ileri sürerek, reklam filminin davalının internet sitesinde yayının kaldırılması ve durdurulması yönünde ihtiyati tedbir kararı verilmesini, 5846 sayılı Yasa'nın 68. maddesi gereğince şimdilik fatura bedelinin 75.000.-TL'sinin (dava değeri) 3 katı cezası ile davalıdan tahsilini ve reklam filminin çoğaltılmış kopyalarının, çoğaltmaya yarayan film, kalıp ve benzeri araçların imha edilmesine karar verilmesini talep etmiş, 16.11.2012 tarihli ıslah dilekçesi ile toplam 229.982.-TL'nin tahsilini istemiştir.
Davalı vekili, müvekkili şirketin dava konusu reklam filmini dava dışı Tempus firmasına aralarındaki 31.01.2006 tarihli yazılı anlaşma hükümlerine göre yaptırdığını ve protokol ile belirlenen bedelin dava dışı firmaya ödendiğini, bu bedele sadece film yapım ücreti değil tüm giderler ile telif hakkı bedeli de dahil olup firmanın bu bedel dışında her ne ad ve şart altında olursa olsun başkaca ücret talebinde bulunmayacağı hüküm altına alındığını, davanın zamanaşımına uğradığını, dava konusu reklam filminin müvekkili şirket tarafından uzun süredir kullanıldığını, müvekkili şirketin izinsiz kullanımı olmadığını, davacı ile aralarında yazılı ve sözlü anlaşma bulunmadığını, reklam filminin 2005 yılından beri çeşitli TV kanallarında gösterildiğini davacının kötüniyetli olduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak davanın kısmen kabulüne dair verilen karar, taraf vekillerinin temyizi üzerine Dairemizce düzelterek onanmıştır.
Bu kez taraf vekilleri karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacı ve davalı vekillerinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteklerinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı ve davalı vekillerinin karar düzeltme isteklerinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 55,00 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 709,50 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davacı ve davalıdan ayrı ayrı alınarak Hazine'ye gelir kaydedilmesine, 10/03/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.