Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/6006 Esas 2022/14333 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi



Sanığın, katılanın kimlik bilgilerini kullanarak kendisine ait fotoğraf bulunan 02.05.2007 tarihli sahte nüfus cüzdanı talep belgesi ile nüfus müdürlüğünden nüfus cüzdanı almak suretiyle resmi belgede sahtecilik suçunu işlediği iddia ve kabul olunan kamu davasında, sanığın savunmasında aynı kimlik nedeniyle Diyarbakır'da yakalanıp yargılandığını beyan etmesi karşısında, UYAP üzerinden yapılan sorgulamada sanık hakkında Diyarbakır Cumhuriyet Başsavcılığının 2009/4954 Esas sayılı iddianamesi ile 15.06.2009 tarihinde rutin trafik kontrolü sırasında dava konusu nüfus cüzdanı ile aynı seri ve kimlik bilgilerini taşıdığı anlaşılan sahte nüfus cüzdanı ile yakalanması sonucu resmi belgede sahtecilik suçundan kamu davası açıldığı, Diyarbakır 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 31.12.2009 tarihli sanığın atılı suçtan mahkumiyetine ilişkin kararın Dairemizin 30.05.2014 tarih ve 2012/27406 sayılı kararı ile kimlik üzerindeki mühür izinin fotoğraf üzerinde devam etmemesi nedeniyle aldatıcılık niteliği bulunmadığından bahisle bozulmasına karar verilmesi üzerine sanık hakkında aynı mahkemenin 30.10.2014 tarih ve 2014/538 Esas sayılı kararı ile beraat hükmü kurulup kesinleştiği anlaşılmakla, gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde belirlenmesi, mükerrer yargılama yapılmaması ve zamanaşımı hükümlerinin değerlendirilmesi bakımından, anılan dava dosyası getirtilip incelenerek özetinin duruşma tutanağına yazılması, dava konusu nüfus cüzdanı ile ilgili dosyadaki nüfus cüzdanının, dolayısıyla kamu davasının konusunun aynı olup olmadığının tespit edilmesi, aynı olduğunun anlaşılması halinde bu dosyanın konusunun hem sahte talep belgesi hem de sahte nüfus cüzdanı olduğu gözetilerek talep belgesi yönünden mükerrerlik söz konusu olmayacağı ancak suç tarihinin suça konu sahte nüfus cüzdanının en son kullanıldığı ve adli emanete alındığı tarih olan Diyarbakır ilinde yakalandığı 15.06.2009 tarihi olacağı gözetilerek anılan hususların tespitinden sonra sonucuna göre karar verilmesi gerekirken eksik araştırma ve inceleme ile karar verilmesi,
Kabule göre de;
a) Suça konu talep belgesinin akıbeti hakkında bir karar verilmemesi,
b) 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın, Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 13.09.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi. tarihinde oy birliğiyle karar verildi.