Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/3071 Esas 2022/5323 Karar Sayılı İlamı

B O Z M A Ü Z E R İ N E


İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2020/470 E., 2021/90 K.
SUÇ : Neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Rize 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 31.03.2016 tarihli ve 2015/356 Esas, 2016/207 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86 ncı maddesinin birinci fıkrası, üçüncü fıkrasının (e) bendi, 87 nci maddesinin birinci fıkrasının (c) bendi ve aynı maddenin birinci fıkrasının son cümlesi, 29 uncu maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 53 üncü maddesinin birinci fıkrası ve 58 inci maddesinin altıncı fıkrası uyarınca 2 yıl 1 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.

2. Rize 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 31.03.2016 tarihli ve 2015/356 Esas, 2016/207 Karar sayılı kararının sanık tarafından temyizi üzerine Yargıtay (birleşen) 3. Ceza Dairesinin, 01.10.2020 tarihli ve 2020/8783 Esas, 2020/12332 Karar sayılı ilâmıyla;
"Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 25.04.2017 gün, 2015/1167 Esas ve 2017/247 Karar sayılı kararında belirtildiği üzere, sanığa ek savunma hakkı tanınmadan, iddianamede gösterilmeyen 5237 sayılı TCK'nin 87/1-son maddesinin uygulanması suretiyle Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin (Pelissier ve Sassi/Fransa, No: 25444/94, P. 67, Sadak ve diğerleri/Türkiye No: 29900/96, 29901/96, 29902/96, 29903/96, 17.07.2001) kararlarında belirtildiği üzere, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin “Adil yargılanma hakkı” başlıklı 6. maddesine, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası'nın “Hak arama hürriyeti” başlıklı 36. maddesine ve CMK’nin 226. maddesine muhalefet edilerek sanığın savunma hakkının kısıtlanması,"
Nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.

3. Rize 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 18.03.2021 tarihli ve 2020/410 Esas, 2021/90 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 86 ncı maddesinin birinci fıkrası, üçüncü fıkrasının (e) bendi, 87 nci maddesinin birinci fıkrasının (c) bendi ve aynı maddenin birinci fıkrasının son cümlesi, 29 uncu maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 53 üncü maddesinin birinci fıkrası ve 58 inci maddesinin altıncı fıkrası uyarınca 2 yıl 1 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz sebebi; hükmü temyiz etme iradesinden ibarettir.

III. OLAY VE OLGULAR
1. Katılan ile sanık arasında bilinmeyen bir nedenle anlaşmazlık bulunduğu, katılanın, olaydan birkaç gün önce sanığın evinin önünde silah sıktığı ve bu eylem nedeniyle bir başka dava dosyası kapsamında yargılanmakta olduğu ve bu dava kapsamında eylemini ikrar ettiği, katılanın bu eylemi nedeniyle olay günü taraflar arasında tartışma çıktığı, karşılıklı kavgaya tutuştukları, sanığın, katılanı sopa ile darp ederek yüzde sabit iz meydana gelecek şekilde yaraladığı, sanığın da katılan tarafından basit bir tıbbî müdahale ile giderilebilir şekilde yaralandığı anlaşılmıştır.

2. Sanığın, üzerine atılı suçlamayı ikrar ettiği belirlenmiştir.

3. Sanığın eylemi neticesinde katılanda meydana gelen yaralanmaya ilişkin olarak; Adlî Tıp Kurumu Başkanlığı Rize Adlî Tıp Şube Müdürlüğü tarafından tanzim olunan 23.11.2015 tarihli; "Şahsın yapılan muayenesi neticesinde; "Sağ frontotemporal bölgede saçlı deri içerisinde 5x5 cm.'lik nedbe, sol göz lateralde 1 cm.'lik nedbe tespit edildi. Ayrıca, sol zygomatik bölgede göz altında yay şeklinde 4 cm.'lik sözel diyalog mesafesinden belli olan nedbe, yüzde sabit iz niteliğinde olduğu"
Görüşünü içerir adlî muayene raporu dava dosyasında mevcuttur.

4. Sanığın da kavga esnasında basit bir tıbbî müdahale ile giderilebilir şekilde yaralandığı, Adlî Tıp Kurumu Başkanlığı Rize Adlî Tıp Şube Müdürlüğü tarafından tanzim olunan 13.05.2015 tarihli adlî muayene raporu ile sabittir.

5. Mahkemece, Hukukî Süreç başlığı altında (2) numaralı paragrafta bilgilerine yer verilen Yargıtay bozma ilâmına uyulmasına karar verildiği ve gereğinin yerine getirildiği belirlenmiştir.

IV. GEREKÇE
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ve yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen temyiz sebepleri reddedilmiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Rize 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 18.03.2021 tarihli ve 2020/470 Esas, 2021/90 Karar sayılı kararında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
20.06.2022 tarihinde karar verildi.