Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2022/3639 Esas 2022/14322 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, dolandırıcılık suçu ile suçlanmış ancak uzlaşma sağlanamamıştır. Sanık hakkında güveni kötüye kullanma suçu nedeniyle tekerrüre esas alınan ilamın uyarlama yargılaması yapılabileceği belirtilmiştir. Dolandırıcılık suçu ile ilgili yargılamanın hukuka uygun yapıldığı, delillerin değerlendirildiği ve cezanın kanuni sınırlarda uygulandığı kararlaştırılmıştır. Sanığın temyiz istemi reddedilmiştir. Kanunlar olarak; 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi, 5271 sayılı CMK'nin 253. ve 254. maddeleri, 5237 sayılı TCK'nin 155/2 maddesi, 7188 sayılı Kanun, 5320 sayılı Kanun’un 8/1 maddesi, 1412 sayılı CMUK’nin 310. maddesi gösterilmiştir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi


Sanık ...'ın üzerine atılı "dolandırıcılık" suçunun 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nin 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaşma kapsamında olması nedeniyle, dosyanın uzlaştırma bürosuna tevdi edildiği ancak uzlaşmanın sağlanamadığı belirlenerek yapılan incelemede;
Sanık ... hakkında tekerrüre esas alınan ilama konu 5237 sayılı TCK'nin 155/2 maddesinde düzenlenen hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunun 7188 sayılı Kanun ile CMK'nin 253. maddesinde yapılan değişiklikle uzlaşma kapsamına alınmış olması nedeniyle, uyarlama yargılaması yapılıp yapılmadığı araştırılıp sonucuna göre söz konusu ilam veya diğer adli sicil kayıtları esas alınarak tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı hususunun infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.

Sanık ...'ın üzerine atılı dolandırıcılık suçu yönünden, bozmaya uyularak yargılamanın hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen hususların gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hukuka uygun yöntemlerle elde edilen delillerin değerlendirilerek fiilin sanık tarafından işlendiğinin tespit edildiği, suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, cezanın kanuni takdir sınırlarında uygulandığı, sanık ...'un, yokluğunda verilip usulüne uygun olarak 08.04.2022 tarihinde tebliğ edilen hükmü, 5320 sayılı Kanun’un 8/1 maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 310. maddesinde öngörülen bir haftalık yasal süreden sonra 19.04.2022 tarihinde temyiz etmesi nedeniyle temyiz isteminin reddine dair Mahkemenin 20.04.2022 tarihli ek kararında bir isabetsizlik bulunmadığı tüm dosya kapsamından anlaşılmakla, sanıkların temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden, TEMYİZ İSTEMİNİN REDDİNE DAİR EK KARAR ve mahkumiyet HÜKMÜNÜN ONANMASINA, 13.09.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.