Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/11630 Esas 2022/14402 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, suç tarihindeki yanlışlığın düzeltilmesi ve adli emanet hakkında karar verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesiyle ilgili Anayasa Mahkemesi iptal kararının infaz aşamasında göz önünde bulundurulması gerektiği ifade edilmiştir. Sanığın diğer temyiz nedenleri reddedilmiştir fakat tekerrüre esas alınan bir kararın yanlışlığı nedeniyle hüküm bozulmuş ve yeniden yargılama yapılmadan düzeltme yapılarak onaylanmıştır. Kararda, 5237 sayılı TCK'nin 58. maddesiyle ilgili tekerrür hükümlerinin uygulanması yanlış olduğu belirtilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 58. maddesi
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 321. maddesi
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 322. maddesi
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi


Mahkemece mahallinde, gerekçeli karar başlığında “10.01.2011” şeklinde yanlış gösterilen suç tarihinin “20.12.2010” olarak düzeltilmesi, adli emanetin 2011/139 sırasında kayıtlı suç eşyası hakkında karar verilmesi ve 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanığın diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir, ancak;
Tekerrüre esas alınan Suruç Sulh Ceza Mahkemesinin 09.07.2008 tarihli 2005/263 Esas ve 2005/58 Karar sayılı ilamıyla hükmolunan 500 TL adli para cezasının hüküm tarihi itibariyle kesin nitelikte olduğu ve tekerrüre esas alınamayacağı gözetilmeden, 5237 sayılı TCK'nin 58. maddesi uyarınca tekerrür hükümlerinin uygulanması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun'un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından TCK’nin 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin 5 numaralı paragrafın çıkartılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 14.09.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.