Esas No: 2022/1404
Karar No: 2022/1840
Karar Tarihi: 14.03.2022
Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2022/1404 Esas 2022/1840 Karar Sayılı İlamı
11. Hukuk Dairesi 2022/1404 E. , 2022/1840 K.Özet:
Kahramanmaraş 3. Asliye Hukuk Mahkemesi'nde görülen bir davada, davalılar Garanti Bankası A.Ş., ING Bank A.Ş., Anadolubank A.Ş. ve Türk Ekonomi Bankası A.Ş. vekilleri tarafından istinaf edilmiştir. Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi, istinaf istemlerinin kabul edilmesine karar vermiştir. Ancak, davacıların vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine yapılan inceleme sonucu, Bölge Adliye Mahkemesi'nin esası incelemeden kararı kaldırıp yeniden görülmesi için dosyayı kararı veren mahkemeye gönderdiği kararlar aleyhine temyiz kanun yoluna başvurulamayacağı yasal düzenlemesi gereği, ek karara yönelik bütün temyiz itirazları reddedilmiştir. Kararda yer alan kanun maddeleri ise HMK'nın 353/1-a maddesi ve 7251 sayılı kanunun 39. maddesi ile 6100 sayılı 362 maddesine eklenen “g” bendidir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 11. HUKUK DAİRESİ
Taraflar arasında görülen davada Kahramanmaraş 3. Asliye Hukuk Mahkemesince verilen 01.11.2019 tarih ve 2014/189 E- 2019/1114 K. sayılı kararın davalılar Garanti Bankası A.Ş., ING Bank A.Ş., Anadolubank A.Ş. ve Türk Ekonomi Bankası A.Ş. vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf istemlerinin kabulüne dair Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi'nce verilen 02.12.2021 tarih ve 2020/397 E- 2021/1864 K. sayılı kararın davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteminin reddine dair verilen 14.12.2021 tarihli ek kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacılar vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
22/07/2020 tarihinde yürürlüğe giren 7251 sayılı kanunun 39. maddesi ile 6100 sayılı 362 maddesine eklenen “g” bendi gereğince, HMK’nın 353/1-a maddesinde belirtilen Bölge Adliye Mahkemesi’nin esası incelemeden kararı kaldırıp davanın yeniden görülmesi için dosyayı kararı veren mahkemeye gönderdiği kararlar aleyhine temyiz kanun yoluna başvurulamaz. Bölge Adliye Mahkemesinin 14.12.2021 tarihli ek kararı anılan yasal düzenleme kapsamında kaldığından davacılar vekilinin ek karara ilişkin temyiz isteminin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin Bölge Adliye Mahkemesince verilen 14.12.2021 tarihli ek karara yönelik bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan ek kararın ONANMASINA, işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 21,40 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacılardan alınmasına, 14/03/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.