Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/6527 Esas 2022/5278 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Gaziantep 24. Asliye Ceza Mahkemesi, akıl hastası olarak kabul edilen sanığın yargılanması sonucunda ceza verilmesine yer olmadığına ve koruma-altına alınmasına karar verdi. Ancak Adalet Bakanlığı, savunma hakkının kısıtlandığı gerekçesiyle kanun yararına bozma isteğinde bulundu. Yargıtay Ceza Dairesi, sanığın zorunlu müdafii tayin edilmeden savunması alınarak karar verilmesinin hatalı olduğuna hükmetti ve kararı kanun yararına bozdu. İlgili kanun maddeleri 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 32/1. maddesi ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 150/2. maddesi olarak belirtilmiştir.

(KANUN YARARINA BOZMA İSTEMİ)


Kasten yaralama suçundan sanık ... hakkında yapılan yargılama sonunda 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 32/1. maddesi uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına, anılan Kanun'un 57/1. maddesi gereğince koruma ve tedavi altına alınmasına dair Gaziantep 24. Asliye Ceza Mahkemesinin 03.07.2017 tarihli ve 2016/34 Esas, 2017/391 Karar sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığının 24.04.2022 tarihli ve 2022/6274 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 26.05.2022 tarihli ve 2022/63899 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, Gaziantep 24. Asliye Ceza Mahkemesince sanığın akıl hastası olduğunun kabul edilmiş olması karşısında, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 150. maddesinin 2. fıkrasındaki “Müdafii bulunmayan şüpheli veya sanık; çocuk, kendisini savunamayacak derecede malul veya sağır ve dilsiz ise istemi aranmaksızın bir müdafi görevlendirilir.” şeklindeki düzenleme karşısında, 5237 sayılı Kanun’un 32/1. maddesi kapsamında akıl hastalığı bulunan sanığa zorunlu müdafii tayininin gerektiği gözetilmeden, savunma hakkının kısıtlanması suretiyle yargılamaya devamla yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK'nin 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:

TÜRK MİLLETİ ADINA

Sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nin 32/1. maddesinin uygulandığının anlaşılması karşısında, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 150/2. maddesi gereğince akıl hastası olduğu anlaşılan sanığa zorunlu müdafii tayin edilmesi ile savunmasının müdafii huzurunda alınması gerekirken, sanığa müdafii atanmayarak savunma hakkı kısıtlanması suretiyle karar verilmesinde isabet görülmemiştir.
Bu nedenle, Adalet Bakanlığının kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden; Gaziantep 24. Asliye Ceza Mahkemesinin 03.07.2017 tarihli ve 2016/34 Esas, 2017/391 Karar sayılı kararının 5271 sayılı CMK'nin 309/4. maddesi gereğince KANUN YARARINA BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahallinde yerine getirilmesine, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 20.06.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.