Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2020/9842 Esas 2022/9278 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanığın kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan verilen tedavi ve denetimli serbestlik kararı, sanığın yokluğunda verildiği için tebliğ edilemedi. Karar daha sonra sanığın MERNİS adresine gönderildi ancak usulsüz olarak tebliğ edildiği için hukuken geçersiz sayıldı. Bu nedenle sonraki karar ve işlemler de hukuken geçersizdir. Kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma suçundan dolayı verilen tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına ilişkin kararlar itiraz yasa yoluna tabidir ve yetkili itiraz merciince verilmesi gerekmektedir. Kanun maddeleri 5237 sayılı TCK'nın 191. maddesi, 5271 sayılı CMK'nın 264/2. maddesidir.

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Sanığın yokluğunda verilen 09/05/2013 tarihli tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri kararının, sanığın bilinen son adresine gönderildiği ve tebligatın sanığın tanınmadığından bahisle merciine iade edilmesinden sonra kararın sanığın MERNİS adresine gönderildiği, ancak 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesine göre tebliğ edilmek yerine sanığın tanınmadığından bahisle merciine iade edilmesi üzerine, önceki tebligatın iade edildiği adrese Tebligat Kanununun 35. maddesi gereğince usulsüz olarak tebliğ edildiği ve bu nedenle kararın da usulsüz olarak kesinleştirildiği anlaşıldığından; kesinleşmeyen karara ilişkin verilen sonraki karar ve işlemlerin hukuken geçersiz olduğu; sanık müdafiinin 15.05.2015 tarihli temyiz isteminin 09/05/2013 tarihli tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri kararına yönelik olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma suçundan dolayı, 5237 sayılı TCK'nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen “tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ilişkin kararlar "Durma" kararı niteliğinde olup itiraz yasa yoluna tabi olmaları nedeniyle, 5271 sayılı CMK'nın 264/2. maddesi uyarınca, itirazla ilgili gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 19.09.2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.