Esas No: 2020/8472
Karar No: 2022/1844
Karar Tarihi: 14.03.2022
Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2020/8472 Esas 2022/1844 Karar Sayılı İlamı
11. Hukuk Dairesi 2020/8472 E. , 2022/1844 K.Özet:
Davacı şirket, davalı şirkete mal satıp bedelini alamayınca ilamsız icra takibi başlattığını ancak davalının itirazı nedeniyle takibin durduğunu belirterek itirazın iptaline, takibin devamına ve %20 oranında icra inkâr tazminatına karar verilmesini talep etmiştir. Mahkeme, önceki bir karara atıf yaparak davacının bu taleplerinin kısmen kabulüne ve davalıdan alacaklı yararına %20 oranında icra inkar tazminatı verilmesine hükmetmiştir. Davalı vekili temyiz etmiştir ancak Yargıtay, mahkemenin kararını bozmadan önceki kararı göz önünde bulundurarak, davalının temyiz itirazlarını reddetmiştir. Kanun maddeleri detaylı olarak belirtilmemiştir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA
Taraflar arasında görülen davada İstanbul Anadolu 3. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 17.07.2020 tarih ve 2020/244 E. - 2020/505 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davacı şirketin davalı şirkete mal satıp teslim ettiğini, satış bedeli alacağının ödenmemesi üzerine davalı hakkında ilamsız icra takibi başlatıldığını, davalının itirazı üzerine takibin durduğunu iddia ederek itirazın iptaline, takibin devamına ve % 20 oranında icra inkâr tazminatına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddi ile kötü niyet tazminatı istemiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyulmak suretiyle yapılan yargılama sonunda, kısmen kabulüne karar verilen davacı alacağının likit olduğu gerekçesiyle, Mahkemenin 2014/391 E. 2016/119 K. sayılı dosyasından verilen 25/02/2016 tarihli hükmün 1. bendinin "Açılan davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine, davalı borçlunun İstanbul Anadolu 7. İcra Müdürlüğünün 2014/14645 Esas sayılı dosyasında takibe yapmış olduğu itirazın iptaline, takibin 27.294,25 TL asıl alacak üzerinden (3095 sayılı Yasa'nın 2. maddesine göre takip tarihinden itibaren yürütülecek avans faiziyle) devamına, davacı tarafın fazlaya ilişkin talebinin reddine, davalı tarafın kötüniyet tazminatı taleplerinin reddine," dair kısmı Yargıtay 19. Hukuk Dairesinin 2017/2431 E., 2018/4153 K. sayılı ilamıyla temyiz incelemesinden geçerek kesinleştiğinden bu hususta yeniden hüküm kurulmasına yer olmadığına, kabul edilen 27.294,25 TL üzerinden hesaplanacak %20 icra inkar tazminatının davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir.
Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 1.810,07 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 14/03/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.