Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2020/9746 Esas 2022/9279 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ergani 2. Asliye Ceza Mahkemesi, bir kişinin uyuşturucu madde bulundurduğu gerekçesiyle mahkûmiyet kararı vermiştir. Ancak, Tebligat Kanunu'nun usulüne uygun olarak yapılmayan bir tebligat nedeniyle kararın incelenmesi istenmiştir. 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 10/2. maddesi ve fıkrasına göre, bilinen en son adresin tebligata elverişli olmaması durumunda adres kayıt sistemindeki yerleşim yeri adresi kabul edilerek tebligat yapılmalıdır. Normal tebligatın başarısız olması durumunda ise adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres kabul edilmeli ve tebligat buraya yapılmalıdır. Mahkeme kararının usulsüz tebliğ edildiği anlaşılması üzerine dosyanın incelenmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilmiştir. Kanun maddeleri: 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 10/2. maddesi ve fıkrası, 21/1. maddesi, 21/2. maddesi, 23/1-8 maddesi, Tebligat Kanunu'nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi.

Mahkeme : ERGANİ 2. Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Mahkûmiyet


Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 10/2. madde ve fıkrasının, “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiş olması karşısında, öncelikle bilinen en son adres (bilinen bir adres yoksa ya da bilinen en son adres ile adres kayıt sistemindeki adres aynı ise MERNİS adresi olduğu belirtilmeksizin adres kayıt sistemindeki adres) esas alınarak, Tebligat Kanunu'nun 21/1. maddesine göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanun'un 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, mercii tarafından Tebligat Kanunu'nun 23/1-8 ve Tebligat Kanunu'nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi hükümlerine göre, “Tebligat çıkarılan adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olduğundan, tebliğ imkansızlığı durumunda, tebligatın, Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesine göre bu adrese yapılması” gerektiğine dair şerh düşülerek tebliğ işlemlerinin tamamlanması gerektiği gözetilmeksizin, Ergani 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 21/04/2015 tarih, 2014/365 esas ve 2015/148 sayılı kararının sanığın MERNİS adresine doğrudan Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesi gereği tebliğ edildiğinin, dolayısıyla tebligatın usulsüz olduğunun anlaşılması karşısında; gerekçeli kararın usulünce tebliğiyle tebellüğ belgesi ile verildiği takdirde gerekçeli temyiz dilekçesinin dosyaya konulmasından sonra Dairemize iade edilmek üzere esası incelenmeyen dosyanın mahkemesine gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 19.09.2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.