Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/13066 Esas 2022/14524 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi


Van Adliyesinde zabıt katibi olarak görev yapan katılan ile Siirt Kadın Doğum ve Çocuk Hastalıkları Hastanesinde hemşire olarak görev yapan eşinin eş durumu sebebiyle yapmış oldukları tayin taleplerinin reddedilmesi üzerine, katılanın tayin sorununu çözmesi için sanık ... ile görüşmeye başladığı, bu görüşmeler esnasında sanığın çeşitli siyasi kanallarda etkili olabileceğini, katılanın eşinin tayin talebini olumlu değerlendirebilecek tanıdıklarının olduğunu ve bu tanıdıkları ile görüşmesi için Ankara'ya gitmesi gerektiğini belirterek, yapacağı masraflar için katılandan 2.000 TL para talebinde bulunduğu, katılanın da sanığın ... şubesi nezdindeki 6631409 numaralı hesabına 01.10.2013 tarihinde 1.000 TL, 11.10.2013 tarihinde ise 750 TL olmak üzere toplamda 1.750 TL para yatırdığı, bu suretle sanığın üzerine atılı kamu görevlileri ile ilişkisi olduğundan, onlar nezdinde hatırı sayıldığından bahisle bir işin gördürüleceği vaadiyle dolandırıcılık suçunu işlediği iddia ve kabul edilen olayda;
1) 5237 sayılı TCK'nin 158. maddesinin 2. fıkrasındaki nitelikli dolandırıcılık suçunun oluşabilmesi için failin, ismen söylemese bile kimden söz edildiğini karşı tarafın anlayacağı şekilde makamı, rütbesi, unvanı ve lakabını söylediği kamu görevlilerini tanıdığını, hatırının sayıldığını, işini yaptıracağını söyleyerek mağduru kandırması gerektiği, somut olayda ise; sanığın, Sağlık Bakanlığında tanıdıkları olduğunu söyleyip tayin işini halledebileceği vaadiyle katılandan menfaat temin etmesi şeklindeki eylemi nedeniyle 5237 sayılı TCK'nin 157. maddesinde yer alan ve 02.12.2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nin 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaştırmaya tabi dolandırıcılık suçundan cezalandırılması yerine yazılı şekilde suç vasfında hataya düşülmesi,
2) Kabule göre de;
a)Sanığın 5237 sayılı TCK'nin 43/1. maddesi kapsamında, aynı suç işleme kararıyla Kanun'un aynı hükmünü değişik zamanlarda birden fazla kez ihlal ederek haksız menfaat temin etmiş olması karşısında, sanık hakkında zincirleme suç hükümlerinin uygulanmayarak eksik ceza tayini,
b)Sanık hakkında hapis cezası alt sınırdan tayin olunduğu halde, ayrıca yasal ve yeterli gerekçe gösterilmeden aynı gerekçeyle adli para cezasına esas alınması gereken tam gün sayısının alt sınırdan uzaklaşılarak belirlenmesi suretiyle fazla ceza tayini,
c) 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Yasaya aykırı, katılanın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 15.09.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.