Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/6886 Esas 2022/1805 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı vekili, davalı şirketin yurtdışındaki yatırımlarına para yatırdıklarını ancak geri çekemediklerini, ortaklık ilişkisi olmadığı için ödenen paranın geri alınmasını talep etmiştir. İlk derece mahkemesi, davanın karara bağlanmasına yer olmadığına karar vermiştir. Davacı vekili, bu karara istinaf etmiş ancak Bölge Adliye Mahkemesi, istinaf isteminin esastan reddine karar vermiştir. Temyiz edilen bu karar da onanmıştır. 7194 sayılı Kanun'un 41. maddesi, dava hakkında karar verilmesine yer olmadığı durumları belirler. HMK'nın 353/b-1 maddesi, istinaf isteminin esastan reddine karar verilmesini regulate eder. HMK'nın 370/1. maddesi, kararın onanması veya bozulması kararı verilirken dikkate alınması gereken hususları belirler. HMK'nın 372. maddesi işlem yapılacak durumlarını regüle eder.

MAHKEMESİ : KONYA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Konya 4. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 13.12.2019 tarih ve 2018/359 E. - 2019/658 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Konya Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi'nce verilen 16.04.2021 tarih ve 2020/774 E. - 2021/684 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı şirketin yurt dışında birçok ülkede yatırılan paraların istenildiği her an geri çekilebileceği ve karşılığında yüksek oranda faiz verileceği garantisi ile müvekkilinin davalı tarafa para verdiğini, ancak ödenen paranın bir türlü geri alınamadığını ileri sürerek, taraflar arasında geçerli bir ortaklık ilişkisi bulunmadığının tespitine ve ödenen paranın davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı şirket vekili, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
İlk derece mahkemesince, davanın 7194 sayılı Kanun'un 41. maddesi kapsamında olduğu gerekçesiyle dava hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Bu karara karşı, davacı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
Konya Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi’nce, ilk derece mahkemesi kararında hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 21,40 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 14/03/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.