Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2020/9713 Esas 2022/9377 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanığın, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan verilen tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet kararına yapılan itirazın incelenmesinde, kararın tebliğ tarihinde sanığın asker olduğu ve usulsüz tebligat yapıldığı gerekçesiyle tedbir kararının kesinleşmediği belirtilmiştir. Bu nedenle, mahkûmiyet kararı hukuki değerden yoksundur. Kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma suçundan dolayı verilen tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirleri, 5237 sayılı TCK'nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereği durma kararı niteliğindedir ve 6217 sayılı Kanun'un 20. maddesi ile eklenen son cümleye göre itiraza tabi olduğu belirtilmiştir. Bu nedenle, dosyanın ilgili merciye iadesine karar verilmiştir. Kanun maddeleri: 5237 sayılı TCK'nın 191. maddesi, CMK'nın 264/2. maddesi, 6217 sayılı Kanun'un 20. maddesi.

Mahkeme : SAKARYA 5. Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Sarıkamış Askerlik Şubesi Başkanlığının 02/04/2014 tarihli cevabi yazısında sanığın 25/10/2013 tarihinde askerliğe sevk edildiği, terhis tarihinin 25/10/2014 olduğunun belirtilmesi karşısında, sanığın yokluğunda verilen tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına ilişkin gerekçeli kararın tebliğ tarihinde asker olduğu anlaşılan sanığa Tebligat Kanunu'nun 35. maddesine göre yapılan tebligatın usulsüz olduğu anlaşıldığından, tedbir kararının kesinleşmediği ve bu karara bağlı 09/06/2015 tarihli mahkûmiyet kararının hukuki değerden yoksun olduğu, sanığın yaptığı itirazın, 24/06/2014 tarihli tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına ilişkin karara yönelik olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma suçundan dolayı, 5237 sayılı TCK'nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen “tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ilişkin kararlar sözü edilen fıkraya 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun'un 20. maddesi ile eklenen son cümleye göre, durma kararı niteliğinde olup itiraza tabi olması nedeniyle, 5271 sayılı CMK'nın 264/2. maddesi uyarınca, itirazla ilgili gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 20/09/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.