Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/4727 Esas 2022/5493 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanığın, kasten yaralamaya teşebbüs suçundan 1 ay 25 gün hapis cezasına mahkumiyetiyle ilgili olan asliye ceza mahkemesi kararı, sanık müdafii tarafından temyiz edilmiş. Yapılan inceleme sonucunda suçun niteliği belirlenmiş, ceza azaltıcı sebepler değerlendirilmiş ve sanığın savunması reddedilmiş. Ancak mahkeme, \"CMK'nin 231/8. maddesi gereği imkan bulunmadığından\" hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilemeyeceğine karar vermiş. Yargıtay ise bu gerekçeyi yasal bulmayarak kararı bozmuş ve CMK'nin 231/6. maddesi dikkate alınarak yeniden bir karar verilmesi gerektiğini belirtmiş. Kararda, 5271 sayılı CMK'nin 231/8. maddesi, 28.06.2014 tarih ve 29044 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun'un 72. maddesi ile eklenen ve sanık aleyhine olan hükmü açıklamıştır: \"Denetim süresi içinde, kişi hakkında kasıtlı bir suç nedeniyle bir daha hükmün açıklanması geri bırakılmasına karar verilemez.\" Bu hüküm ancak yürürlük tarihinden sonra işlenen suçlar için uygulanabilecektir. Sanığın suç tarihindeki adli sicil kaydında yer alan hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralamaya teşebbüs
HÜKÜM : Sanığın, katılanı kasten yaralamaya teşebbüs suçundan TCK'nin 86/2, 86/3-e, 35/2, 29, 62/1, 51/1, 3 maddeleri gereğince erteli 1 ay 25 gün hapis cezasına mahkumiyetine dair karar.


TÜRK MİLLETİ ADINA

Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, evrak okunarak:
Dosya incelendi.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, suçun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçun niteliği tayin edilmiş, cezayı azaltıcı haksız tahrik ve takdiri indirim sebeplerinin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, sanığın savunması inandırıcı gerekçelerle değerlendirilip reddedilmiş ve incelenen dosyaya göre sanık hakkında kasten yaralamaya teşebbüs suçundan verilen hükümde bozma nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin meşru müdafaaya yönelen ve yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddiyle,
5271 sayılı CMK'nin 231/8. maddesine, 28.06.2014 tarih ve 29044 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun'un 72. maddesi ile eklenen "Denetim süresi içinde, kişi hakkında kasıtlı bir suç nedeniyle bir daha hükmün açıklanması geri bırakılmasına karar verilemez." şeklindeki hükmün sanık aleyhine olduğu ve ancak yürürlük tarihinden sonra işlenen suçlar bakımından uygulanabileceği, sanığın suç tarihi itibarıyla adli sicil kaydında yer alan ve 6545 sayılı Kanun ile yapılan değişiklikten önce 22/10/2013 tarihinde kesinleşen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının yeniden hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına engel teşkil etmeyeceği gözetilmeden, CMK'nin 231/6. maddesindeki diğer koşulların oluşup oluşmadığı değerlendirilerek bir karar verilmesi gerekirken, yalnızca "Sanık hakkında başka mahkemece verilmiş hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karar olduğundan CMK'nin 231/8 maddesi gereğince imkan bulunmadığından" şeklindeki yasal olmayan gerekçe ile CMK'nin 231. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenden 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca isteme uygun BOZULMASINA, 22.06.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.