Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2022/2890 Esas 2022/14589 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
11. Ceza Dairesi
Esas No: 2022/2890
Karar No: 2022/14589
Karar Tarihi: 19.09.2022

Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2022/2890 Esas 2022/14589 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık hakkında nitelikli dolandırıcılık suçundan mahkumiyet hükmü verilmiştir ve yapılan temyiz başvurusu reddedilmiştir. Ancak, sanığın özel belgede sahtecilik suçundan mahkumiyet hükmü temyiz edilmiş ve bu suçun zamanaşımı gerçekleştiği için hüküm bozulmuştur. Bu nedenle, sanığın hakkında açılan kamu davası düşmüştür. 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK’nin 310, 317, 321 ve 322. maddeleri uyarınca karar verilmiştir.
11. Ceza Dairesi         2022/2890 E.  ,  2022/14589 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi


    A) Sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz incelemesinde;
    Sanığın yokluğunda verilip usulüne uygun olarak 09.09.2014 tarihinde tebliğ olunan hükmün, sanık tarafından 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 310. maddesinde öngörülen bir haftalık yasal süreden sonra 23.01.2015 tarihli dilekçe ile temyiz edildiği anlaşıldığından; temyiz isteminin aynı Kanunun 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
    B) Sanık ... hakkında;
    1) Nitelikli dolandırıcılık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz incelemesinde;
    Yargılamanın hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen hususların gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hukuka uygun yöntemlerle elde edilen delillerin değerlendirilerek fiilin sanık tarafından işlendiğinin tespit edildiği, suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, cezanın kanuni takdir sınırlarında uygulandığı tüm dosya kapsamından anlaşılmakla, sanığın temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden hükmün ONANMASINA,
    2) Özel belgede sahtecilik suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz incelemesinde;
    Sanığa yüklenen “özel belgede sahtecilik” suçunun Kanundaki cezasının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e maddesinde öngörülen olağan dava zamanaşımının, kesen son sebep olan sanık hakkında mahkûmiyet hükmünün kurulduğu 22.04.2014 tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği ve bu itibarla sanığın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanun’un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen olağan dava zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE, 19.09.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.


    Hemen Ara