Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/1563 Esas 2022/14644 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nin verdiği karara göre, bir kişinin başkasına ait kimlik bilgilerini kullanması suçunun \"iftira\" şeklinde yanlış gösterilmesi mahallinde düzeltilebilir maddi hata olarak kabul edilmiştir. Yargıtay Ceza Genel Kurulu kararlarına göre, hüküm olunan adli para cezasının ödenmemesi halinde uygulanacak olan 5275 sayılı Kanun'un 106/3. maddesinde, 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanan 6545 sayılı Kanun'un 81. maddesiyle yapılan değişikliğin ve 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtilmiştir. Sanığın diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiş, ancak adli emanetin kayıtlı suça konu sürücü belgesinin dosyada delil olarak saklanması yerine müsaderesine karar verilmesi yasaya aykırı bulunmuştur. Bu nedenle, hüküm BOZULMUŞ, ancak yeniden yargılama yapılmadan düzeltilmesi mümkün olan bu husus düzeltilerek diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümler ONANMIŞTIR. Kanun maddeleri olarak ise, 5275 sayılı Kanun'un 106/3. maddesi, 6545 sayılı Kanun'un 81. maddesi ve 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesi belirtilmiştir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi


"Başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerinin kullanılması" suçunun gerekçeli karar başlığında "iftira" şeklinde yanlış gösterilmesi mahallinde düzeltilebilir maddi hata olarak kabul edilmiş; Dairemizce de benimsenen, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23.01.2018 tarihli, 2017/463 Esas ve 2018/20 Karar sayılı ve 23.01.2018 tarihli, 2015/1962 Esas ve 2018/16 Karar sayılı ilamlarında da belirtildiği üzere; hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinde uygulanacak olan 5275 sayılı Kanun'un 106/3. maddesinde, 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanan 6545 sayılı Kanun'un 81. maddesiyle yapılan değişikliğin ve 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının; infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanığın diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir, ancak;
Adli emanetin 2014/153 sırasında kayıtlı suça konu sürücü belgesinin dosyada delil olarak saklanması yerine müsaderesine karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun'un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından müsadere ile ilgili cümle çıkarılarak yerine "Adli emanetin 2014/153 sırasında kayıtlı suça konu sürücü belgesinin dosyada delil olarak saklanmasına" cümlesinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 19.09.2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.