Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/151 Esas 2022/1940 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı icra takibi dosyasıyla davalı tarafından icra takibi başlatıldığını, ancak kendisine ait olmayan bir imza kullanılarak kredi çekildiğini ve borçlu olmadığını iddia etmiştir. Adli Tıp Kurumu raporu da bu iddiayı doğrulamıştır. Mahkeme, davacının borçlu olmadığına karar vermiş ve davalının temyiz itirazları reddedilmiştir. Kanun maddeleri belirtilmemiştir.
Not: Yukarıdaki özet, doğru ve eksiksiz olmadığı takdirde lütfen düzeltme yapınız.

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Borçka Asliye Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 21.10.2020 tarih ve 2019/428 E. - 2020/129 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, icra müdürlüğünün takip dosyası ile davalı tarafından icra takibi başlatıldığını, davalıya hiç bir borcunun olmadığını, takip talebine ilişkin 1999/405 kredi ikraz sözleşmesi altındaki imzanın kendisine ait olmadığını, kredi sözleşmesine isminin yazılarak başkaları tarafından sahte imza kullanılarak adına kredi çekildiğini, kredinin kimin tarafından çekildiğini de bilmediğini, davalı bankaya borçlu olmadığının tespitine karar verilmesini karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı kendisini vekille temsil ettirmiş ve davalı vekili davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya ve tüm dosya kapsamına göre; davalı aleyhine Borçka İcra Müdürlüğünün 2002/844 Esas sayılı dosyasında yürütülen takibe esas, 21.10.1999 tarihli ve 1999/405 sayılı Tarımsal Krediler İkraz Sözleşmesi'ndeki davacıya atfen atılan imzanın davacının eli ürünü olmadığının Adli Tıp Kurumu raporu ile tespit edildiği, sözleşmeye konu kredinin davacıya kullandırıldığına ilişkin sözleşme dışında herhangi bir delilin de bulunmadığı gerekçeleriyle; davacının davasının kabulüyle, davacının 21/10/1999 tarih ve 1999/405 sayılı Tarımsal Krediler İkraz Sözleşmesi uyarınca davalıya borçlu olmadığının tespitine karar vermiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 1.792,85 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 15/03/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.