Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2020/8199 Esas 2022/1925 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Dava, menfi tespit istemine ilişkindir ve Çerkezköy 2. Asliye Hukuk Mahkemesi'nce kabul edilmiştir. Davalı vekili temyiz başvurusunda bulunmuş, ancak temyiz dilekçesi süresinde mahkemeye sunulmadığı için İlk Derece Mahkemesi veya Yargıtay tarafından reddedilebileceği belirtilmiştir. Sonuç olarak, davalı vekilinin temyiz istemi süreden reddedilmiş ve ödediği peşin temyiz harcı, istek halinde temyiz eden davalıya iade edilecektir.
Kanun Maddeleri: 01.06.1990 tarihli ve 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı.

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki davadan dolayı Çerkezköy 2. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 17.07.2020 gün ve 2014/17 E. - 2020/750 K. sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
Dava, menfi tespit istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Davalı vekili tarafından temyiz kanun yoluna başvurulmuşsa da, gerekçeli kararın davalı vekiline 19.10.2020 tarihinde usulüne uygun olarak tebliğ edildiği ancak temyiz dilekçesinin 2 haftalık yasal süre geçtikten sonra 04.11.2020 tarihinde mahkemeye sunulduğu anlaşılmaktadır. Bu itibarla, süresinde yapılmayan temyiz istemiyle ilgili olarak İlk Derece Mahkemesi tarafından karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün ve 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca, Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden davalı vekilinin temyiz isteminin süre yönünden reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz isteminin süreden REDDİNE, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davalıya iadesine, 15/03/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.