Esas No: 2019/4203
Karar No: 2022/14693
Karar Tarihi: 20.09.2022
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/4203 Esas 2022/14693 Karar Sayılı İlamı
11. Ceza Dairesi 2019/4203 E. , 2022/14693 K."İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
1)Mağdur ...'in temyizinin incelenmesinde;
Mağdurun 24.02.2015 tarihli oturumda şikayetçi olmadığını ve kamu davasına katılmak istemediğini beyan ettiği anlaşılmakla; temyiz isteminin reddine dair Mahkemenin 27.03.2015 tarihli ek kararında bir isabetsizlik bulunmadığı ve mağdurun temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden, temyiz isteminin reddine dair ek kararın ONANMASINA,
2)Sanık ...'in temyizinin incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanığın diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir, ancak;
a-Suç tarihinden önce 10.11.2008 tarih ve 27050 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren, 6518 sayılı Kanun’un 104 ve 105. maddeleri ile değişik 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu'nun 63. maddesinin 10. fıkrası ile yaptırıma bağlanan, aynı Kanun’un 56. maddesinin 2. fıkrasındaki "İşletmeci veya adına iş yapan temsilcisine abonelik kaydı sırasında abonelik bilgileri konusunda ... dışı belge ve bilgi verilemez" ve 5. fıkrasındaki "Gerçeğe aykırı evrak düzenlemek veya değiştirmek suretiyle kişinin bilgi ve rızası dışında tesis edilmiş olan abonelikler kullanılamaz" hükümleri ile TCK'nin 7. maddesi karşısında; ... hüküm niteliğinde bulunan, lehe olan basit yargılama usulüne tabii 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu'nun 56. maddesindeki düzenleme dikkate alınarak, sanığa usulüne uygun şekilde önödeme ihtarı yapılıp sonucuna göre karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, ... belgede sahtecilik suçundan mahkumiyet hükmü kurulması,
b-Hükümden sonra 05.07.2022 tarih ve 31887 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 7417 sayılı Kanun'un 52. maddesi ile 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu'na eklenen “Dava ve Cezaların ertelenmesi” başlıklı Geçici 7. madde ile “Kovuşturma evresinde, kovuşturmanın ertelenmesine karar verilir.” hükmü gereğince sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerekliliği,
c- 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 20.09.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.